टिप्पणी : १−विद्म। विद ज्ञाने-लट्। अदादित्वात् शपो लुक्। द्व्यचोऽतस्तिङः। पा० ६।१।१३५। इति सांहितिको दीर्घः। वयं जानीमः। शरस्य। शृणाति शत्रून्। ॠदोरप्। पा० ३।३।५७। इति श्रॄ हिंसायाम्-अप्। शत्रुनाशकस्य बाणस्य। अथवा, शरो बाणः तदस्यास्ति। अर्शआदिभ्योऽच्। पा० ५।२।१२७। इति मत्वर्थे अच्। बाणवतः शूरपुरुषस्य। पितरम्। नप्तृनेष्टृत्वष्टृ०। उ० २।९५। इति पा रक्षणे-तृन् वा तृच् निपातनात् साधुः। रक्षकम्। जनकम्। पर्जन्यम्। पर्षति सिञ्चति वृष्टिं करोतीति पर्जन्यः। पर्जन्यः। उ० ३।१०३। इति पृषु सेचने-अन्य प्रत्ययः, षस्य जकारः। पर्जन्यस्तृपेराद्यन्तविपरीतस्य तर्पयिता जन्यः परो जेता वा जनयिता वा प्रार्जयिता वा रसानाम्-निरु० १०।१०। सेचकम्। मेघम्। मेघवद् उपकर्त्तारम्। भूरि-धायसम्। वहिहाधाभ्यश्छन्दसि। उ० ४।२२१। इति भूरि+डुधाञ् धारणपोषणयोः दाने च-असुन्, स च णित्। आतो युक् चिण्कृतोः। पा० ७।३।३३। इति युक्। बहुपदार्थधारयितारं सृष्टेः पोषयितारं परमेश्वरं विद्मो इति। विद्म-उ। वयं जानीम एव। सु। सुष्ठु। अस्य। शरस्य। मातरम्। मान्यते पूज्यते सा माता। नप्तृनेष्टृत्वष्टृ। उ० २।९५। इति मान पूजायाम्-तृन् वा तृच् निपातः। माननीयाम्। जननीम्। पृथिवीम्। १।३०।३। प्रथिम्रदिभ्रस्जां सम्प्रसारणं सलोपश्च। उ० १।२८। इति प्रथ प्रख्याने-कु। वोतो गुणवचनात्। पा० ४।१।४४। इति। पृथु-ङीप्। विस्तीर्णा प्रख्याता वा पृथिवी। अथवा, प्रथते विस्तीर्णा भवतीति पृथिवी। प्रथेः षिवन्षवन्ष्वनः संप्रसारणं च। उ० १।१५०। इति प्रथ ख्यातौ विस्तारे-षिवन्, संप्रसारणं च। षिद्गौरादिभ्यश्च। पा० ४।१।४१। इति ङीप्। भूमिम्। भूमिवद् गुणवन्तम्। भूरिवर्पसम्। ध्रियते स्वीक्रियते तत्। वर्पो रूपम्-निघ० ३।७। वृङ्शीङ्भ्यां रूपस्वाङ्गयोः पुट् च। उ० ४।२०१। इति वृङ् स्वीकरणे−असुन्, पुट् आगमः। भूरीणि बहूनि रूपाणि वस्तूनि यस्मिन् स भूरिवर्पाः। अनेकवस्तुयुक्तं परमेश्वरम् ॥