शब्दार्थ -
परमेश्वराच्या या सृष्टीत (वसन्तः) वसंत ऋतू (इत् नु) अवश्यमेव (रन्त्यः) रमणीय आहे. (ग्रीष्मः) ग्रीष्म ऋतू (इत् नु) निश्चयाने (रन्त्यः) रमणीय आहे (वर्षाणि अनु) वर्षा-ऋतूनंतर येणारे (शरदः) शरद ऋतूंचे दिवस आणि (हेमन्तः) हेमंत ऋतूदेखील रमणीय आहे. (शिशिरः) शिशिर ऋतू (इत् नु) निश्चयाने (रन्त्यः) रमणीय आहे.।।२।।

भावार्थ - ज्यांची परमेश्वरावर श्रद्धा आहे. ते लोक प्रत्येक ऋतू, हा परमेश्वराचीच निर्मिती आहे, असे समजून प्रत्येक ऋतूला रमणीय व आल्हाददायक मानतात आणि त्या त्या ऋतूतील आनंदाचा अनुभव घेतात, पण जे लोक दुर्दैवी असतात, ते मात्र उगाच प्रत्येक ऋतूत काहीतरी दोष काढत असतात. ---- बाप रे, काय तापदायक हा उन्हाळा! ‘पावसाळ्यात किती हे चिखलच चिखल सगळीकडे’ हेमंत ऋतूत किती ही थंडी?’ असे म्हणून ऋतूला दोष देत असतात.।।२।।

इस भाष्य को एडिट करें