Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 1/ सूक्त 31/ मन्त्र 1
सूक्त - ब्रह्मा
देवता - आशापाला वास्तोष्पतयः
छन्दः - अनुष्टुप्
सूक्तम् - पाशविमोचन सूक्त
आशा॑नामाशापा॒लेभ्य॑श्च॒तुर्भ्यो॑ अ॒मृते॑भ्यः। इ॒दं भू॒तस्याध्य॑क्षेभ्यो वि॒धेम॑ ह॒विषा॑ व॒यम् ॥
स्वर सहित पद पाठआशा॑नाम् । आ॒शा॒ऽपा॒लेभ्य॑: । च॒तु:ऽभ्य॑: । अ॒मृते॑भ्य: । इ॒दम् । भू॒तस्य॑ । अधि॑ऽअक्षेभ्य: । वि॒धेम॑ । ह॒विषा॑ । व॒यम् ॥
स्वर रहित मन्त्र
आशानामाशापालेभ्यश्चतुर्भ्यो अमृतेभ्यः। इदं भूतस्याध्यक्षेभ्यो विधेम हविषा वयम् ॥
स्वर रहित पद पाठआशानाम् । आशाऽपालेभ्य: । चतु:ऽभ्य: । अमृतेभ्य: । इदम् । भूतस्य । अधिऽअक्षेभ्य: । विधेम । हविषा । वयम् ॥
अथर्ववेद - काण्ड » 1; सूक्त » 31; मन्त्र » 1
मन्त्र विषय - (পুরুষার্থানন্দোপদেশঃ) পুরুষার্থ এবং আনন্দের জন্য উপদেশ
भाषार्थ -
(ইদম্) এই সময় (বয়ম্) আমরা (আশানাম্) সব দিকের মধ্য (আশাপালেভ্যঃ) আশার পালনকারী, (চতুর্ভ্যঃ) প্রার্থনা যোগ্য [অথবা, চার ধর্ম, অর্থ, কাম এবং মোক্ষ] (অমৃতেভ্যঃ) অমর/মরনরহিত, (ভূতস্য) সংসারের (অধ্যক্ষেভ্যঃ) প্রধানদের (হবিষা) ভক্তি দ্বারা/ভক্তিপূর্বক (বিধেম) সেবা করব/করি ॥১॥
भावार्थ - সব মনুষ্যের উত্তম গুণবান পুরুষদের অথবা চতুর্বর্গ, ধর্ম, অর্থ, কাম [ঈশ্বরে প্রেম] এবং মোক্ষ প্রাপ্তির জন্য সদা পূর্ণ পুরুষার্থ করা উচিত। এসবই প্রাপ্তির মাধ্যমে মনুষ্যের সকল আশা বা কামনা পূর্ণ হয়॥১॥
इस भाष्य को एडिट करें