अथर्ववेद - काण्ड 4/ सूक्त 2/ मन्त्र 6
सूक्त - वेनः
देवता - आत्मा
छन्दः - पुरोऽनुष्टुप्
सूक्तम् - आत्मविद्या सूक्त
आपो॒ अग्रे॒ विश्व॑माव॒न्गर्भं॒ दधा॑ना अ॒मृता॑ ऋत॒ज्ञाः। यासु॑ दे॒वीष्वधि॑ दे॒व आसी॒त्कस्मै॑ दे॒वाय॑ ह॒विषा॑ विधेम ॥
स्वर सहित पद पाठआप॑: । अग्रे॑ । विश्व॑म् । आ॒व॒न् । गर्भ॑म् । दधा॑ना: । अ॒मृता॑: । ऋ॒त॒ऽज्ञा: । यासु॑ । दे॒वीषु॑ । अधि॑ । दे॒व: । आसी॑त् । कस्मै॑ । दे॒वाय॑ । ह॒विषा॑ । वि॒धे॒म॒ ॥२.६॥
स्वर रहित मन्त्र
आपो अग्रे विश्वमावन्गर्भं दधाना अमृता ऋतज्ञाः। यासु देवीष्वधि देव आसीत्कस्मै देवाय हविषा विधेम ॥
स्वर रहित पद पाठआप: । अग्रे । विश्वम् । आवन् । गर्भम् । दधाना: । अमृता: । ऋतऽज्ञा: । यासु । देवीषु । अधि । देव: । आसीत् । कस्मै । देवाय । हविषा । विधेम ॥२.६॥
अथर्ववेद - काण्ड » 4; सूक्त » 2; मन्त्र » 6
Translation -
In the beginning the immortal atoms of matter adhering to the Divine law preserved the whole universe containing its germs inn them and He who was the only ordaining God of all these luminous atoms; to that All-blissful Divinity we offer our humble worship.