शब्दार्थ -
हे इंद्र परमात्मा, (त्वावसो) तू स्वतःच स्वतःचा निवासक आहेस. (तू अनादी असल्यामुळे तुझी स्थापना वा उत्पत्ती कोणी करणे शक्य नाही.) तू आत्मनिर्भर आहेस (कः भर्व्यः) असा कोण माणूस असू शकेल की जो (तम्) आदधर्वति) त्या ईश्वराचे काही वाईट करू शकेल. कोणीही नाही. हे (मघवन्) ऐश्वर्यशाली प्रभो, (पार्यदिवि) पूर्ण दिवसभर जो (ते) मनात तुझ्याविषयी श्रद्धा बाळगून सतो, तो (हि) अवश्यमेव (वाजी) स्वतः अन्न, धन, विद्या, आत्मबल आदींनी मुक्त होतो आणि (राजम्) ते अन्न ते धन, विद्या आणि आत्मिक शक्ती इतरांना (शिष्यासहि) देत असतो. ।। ८।।

भावार्थ - जो हृदयात अहोरात्र ईश्वराविषयी श्रद्धा बाळगतो आणि त्यामुळे त्याच्या कृपेने अन्न, धन, विद्या, शक्ती, वेग आदी अर्जित करून सत्पात्री दान करतो, त्या परोपकारी मनुष्याचा सर्वजण आदर करतात. ।। ८।।

इस भाष्य को एडिट करें