अथर्ववेद - काण्ड 2/ सूक्त 25/ मन्त्र 4
सूक्त - चातनः
देवता - वनस्पतिः पृश्नपर्णी
छन्दः - भुरिगनुष्टुप्
सूक्तम् - पृश्नपर्णी सूक्त
गि॒रिमे॑नाँ॒ आ वे॑शय॒ कण्वा॑ञ्जीवित॒योप॑नान्। तांस्त्वं दे॑वि॒ पृश्नि॑पर्ण्य॒ग्निरि॑वानु॒दह॑न्निहि ॥
स्वर सहित पद पाठगि॒रिम् । ए॒ना॒न् । आ । वे॒श॒य॒ । कण्वा॑न् । जी॒वि॒त॒ऽयोप॑नान् । तान् । त्वम् । दे॒वि॒ । पृ॒श्नि॒ऽप॒र्णि॒ । अ॒ग्नि:ऽइ॑व । अ॒नु॒ऽदह॑न् । इ॒हि॒ ॥२५.४॥
स्वर रहित मन्त्र
गिरिमेनाँ आ वेशय कण्वाञ्जीवितयोपनान्। तांस्त्वं देवि पृश्निपर्ण्यग्निरिवानुदहन्निहि ॥
स्वर रहित पद पाठगिरिम् । एनान् । आ । वेशय । कण्वान् । जीवितऽयोपनान् । तान् । त्वम् । देवि । पृश्निऽपर्णि । अग्नि:ऽइव । अनुऽदहन् । इहि ॥२५.४॥
अथर्ववेद - काण्ड » 2; सूक्त » 25; मन्त्र » 4
भाषार्थ -
(এনান্) এই (জীবিতযোপনান্) জীবনাপহারী (কণ্বান্) কণাসদৃশ সূক্ষ্ম রোগ জীবাণুকে (গিরিম্ আবেশয়) তুমি নিগীর্ণ/গ্রাস১ করো। (দেবী পৃশ্নিপর্ণি) হে দিব্যগুণযুক্ত পৃশ্নিপর্ণী ! (ত্বম্) তুমি (তান্) সেই কণ্বগুলোকে (অগ্নিঃ ইব) অগ্নির সদৃশ (অনু দহন্) নিরন্তর দহন করে (ইহি) যাও।
टिप्पणी -
[গিরিম্=গৄ নিগরণে (তুদাদিঃ)। অথবা "গিরিম্ আবেশয়= পর্বতং স্বসংচাররহিতং প্রবেশয় (সায়ণ)]। [১. খেয়ে নাও, বিনষ্ট করো।]