पदार्थः -
हे (अद्रिवः) अविनश्वर परमेश्वर जीवात्मन् वा ! (त्वम् गोमतः) पिहितसत्त्वगुणप्रकाशस्य, (वलस्य) आवरकस्य तमोगुणस्य (बिलम्) गुहाम् (अपावः) अपवृणोषि विदारयसि। [अपपूर्वाद् वृणोतेः लडर्थे लुङ्। ‘मन्त्रे घसह्वर०। अ० २।४।८०’ इति च्लेर्लुक्।] (तुज्यमानासः) हिंस्यमानाः। [तुज हिंसायाम्, भ्वादिः।] (देवाः) प्रकाशकानि मनोबुद्धिसहितानि ज्ञानेन्द्रियाणि विद्वांसो वा (अबिभ्युषः) भयमकुर्वाणाः (त्वाम्) परमात्मानं जीवात्मानं वा (आविषुः) प्राप्नुवन्ति, शरणं गच्छन्ति। [अवतेर्व्याप्त्यर्थस्य रूपम्। लडर्थे लुङ्] ॥२॥२

भावार्थः - मनसि तमोगुणातिरेकेण यदा सत्त्वगुणो निर्बलो जायते तदा तमः प्रकाशमावृणोति। तदावरणं परमात्मप्रेरणया जीवात्मनो वा पुरुषार्थेन विदारयितुं शक्यते ॥२॥

इस भाष्य को एडिट करें