English
अथर्ववेद - काण्ड 5/ सूक्त 14/ मन्त्र 10
सूक्त - शुक्रः
देवता - कृत्यापरिहरणम्
छन्दः - निचृद्बृहती
सूक्तम् - कृत्यापरिहरण सूक्त
पु॒त्र इ॑व पि॒तरं॑ गच्छ स्व॒ज इ॑वा॒भिष्ठि॑तो दश। ब॒न्धमि॑वावक्रा॒मी ग॑च्छ॒ कृत्ये॑ कृत्या॒कृतं॒ पुनः॑ ॥
स्वर सहित पद पाठपु॒त्र:ऽइ॑व । पि॒तर॑म् । ग॒च्छ॒ । स्व॒ज:ऽइ॑व । अ॒भिऽस्थि॑त: । द॒श॒ । ब॒न्धम्ऽइ॑व । अ॒व॒ऽक्रा॒मी । ग॒च्छ॒ । कृत्ये॑ । कृ॒त्या॒ऽकृत॑म् । पुन॑: ॥१४.१०॥
स्वर रहित मन्त्र
पुत्र इव पितरं गच्छ स्वज इवाभिष्ठितो दश। बन्धमिवावक्रामी गच्छ कृत्ये कृत्याकृतं पुनः ॥
स्वर रहित पद पाठपुत्र:ऽइव । पितरम् । गच्छ । स्वज:ऽइव । अभिऽस्थित: । दश । बन्धम्ऽइव । अवऽक्रामी । गच्छ । कृत्ये । कृत्याऽकृतम् । पुन: ॥१४.१०॥
अथर्ववेद - काण्ड » 5; सूक्त » 14; मन्त्र » 10
Translation -
Let this misery caused by artificial means 80 to him who originates it as a son goes to his father and bite him like a trampled reptile and as one who runs away from bond.