English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 50/ मन्त्र 2
कदु॑ स्तु॒वन्त॑ ऋतयन्त दे॒वत॒ ऋषिः॒ को विप्र॑ ओहते। क॒दा हवं॑ मघवन्निन्द्र सुन्व॒तः कदु॑ स्तुव॒त आ ग॑मः ॥
स्वर सहित पद पाठकत् । ऊं॒ इति॑ । स्तु॒वन्त॑: । ऋ॒त॒ऽय॒न्त॒ । दे॒वता॑ । ऋषि॑: । क: । विप्र॑: । ओ॒ह॒ ते॒ ॥ क॒दा । हव॑म् । म॒घ॒ऽव॒न् । इ॒न्द्र॒ । सु॒न्व॒त: । कत् । ऊं॒ इति॑ । स्तु॒व॒त: । आ । ग॒म॒: ॥५०.२॥
स्वर रहित मन्त्र
कदु स्तुवन्त ऋतयन्त देवत ऋषिः को विप्र ओहते। कदा हवं मघवन्निन्द्र सुन्वतः कदु स्तुवत आ गमः ॥
स्वर रहित पद पाठकत् । ऊं इति । स्तुवन्त: । ऋतऽयन्त । देवता । ऋषि: । क: । विप्र: । ओह ते ॥ कदा । हवम् । मघऽवन् । इन्द्र । सुन्वत: । कत् । ऊं इति । स्तुवत: । आ । गम: ॥५०.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 50; मन्त्र » 2
Translation -
O God, how do the truth-seekers praise Thee? Who is the wise person, capable of realising the real import of the Vedic verses, that discusses about Thee. When dost Thou, the Lord of all fortunes, hear the call of Thy devotee? When dost Thou come to him who sings Thy praises?