शब्दार्थ -
(पवमानाः) पावित्र्यदानी हा ज्ञान- रूप सोगरस (धारा) धारा रूपाने (पवित्रम् अति) पवित्र हृदयरूप दसापवित्रातून गाळला जाऊन (असृक्षत) आत्मा-रूप द्रोणकलशात सोडला वा ओतला जात आहे. (प्रसत्वत्तः) प्राणवान (मत्सरासः) तृप्तिप्रदाता (इन्द्रियाः) आत्मारूप इन्द्राद्वारे सेवित (हयाः) वा प्राप्त होणारे हे ज्ञानरस (मेधाम्) धारणावती बुद्धीची आणि (प्रयांसि च) आनंद - रसाची (अभि) वृष्टी करीत सिंचित करतात. (ज्ञानामुळे बुद्धी तीक्ष्ण आणि ब्रह्मानंदाचे आत्मा प्रफुल्लित होतो.) ।। १२ ।।

भावार्थ - मन आणि प्राण यांनी पवित्र केलेले ज्ञानरस जेव्हा आत्म्यापर्यंत पोचतात, तेव्हा ते मेधा व आनंद यांची वृष्टी करतात. ।। १२ ।. या दशतीमध्येदेखील सोम परमात्मा आणि त्यापासून प्राप्त होणाऱ्या आनंद धारांचे वर्णन आहे करिता या दशतीच्या विषयांशी पूर्वीच्या दशतीच्या विषयांची संगती आहे, असे जाणावे. ।। षष्ठ प्रपाटकातील प्रथम अर्धाची तृतीय दशती समाप्त । पंचम अध्यायातील पंचम खंड समाप्त...

इस भाष्य को एडिट करें