English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 50/ मन्त्र 1
कन्नव्यो॑ अत॒सीनां॑ तु॒रो गृ॑णीत॒ मर्त्यः॑। न॒ही न्व॑स्य महि॒मान॑मिन्द्रि॒यं स्वर्गृ॒णन्त॑ आन॒शुः ॥
स्वर सहित पद पाठकत् । नव्य॑: । अ॒त॒सीना॑म् । तु॒र: । गृ॒णी॒त॒ । मर्त्य॑: ॥ न॒हि । नु । अ॒स्य॒ । म॒हि॒ऽमान॑म् । इ॒न्द्रि॒यम् । स्व॑: । गृ॒णन्त॑: । आ॒न॒शु: ॥५०.१॥
स्वर रहित मन्त्र
कन्नव्यो अतसीनां तुरो गृणीत मर्त्यः। नही न्वस्य महिमानमिन्द्रियं स्वर्गृणन्त आनशुः ॥
स्वर रहित पद पाठकत् । नव्य: । अतसीनाम् । तुर: । गृणीत । मर्त्य: ॥ नहि । नु । अस्य । महिऽमानम् । इन्द्रियम् । स्व: । गृणन्त: । आनशु: ॥५०.१॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 50; मन्त्र » 1
मन्त्र विषय - পরমেশ্বরস্য মহিমোপদেশঃ
भाषार्थ -
(অতসীনাম্) সদা গতিমান/গতিশীল [সৃষ্টিসমূহের] (তুরঃ) বেগ দানকারী [পরমাত্মার] (নব্যঃ) অধিক নবীন কর্মকে (মর্ত্যঃ) মনুষ্য (কৎ) কিভাবে (গৃণীত) বলতে পারে ? (নু) তবে কি (অস্য) তাঁর (মহিমানম্) মহিমা ও (ইন্দ্রিয়ম্) ইন্দ্রত্ব [পরম ঐশ্বর্যকে] (গৃণন্তঃ) বর্ণনাকারী পুরুষগণ (স্বঃ) আনন্দ (নহি) না (আনশুঃ) পায় ॥১॥
भावार्थ - যদিও অল্পজ্ঞ মনুষ্য সকল সৃষ্টি চালনাকারী জগদীশ্বরের অনন্ত গুণসমূহকে জানতে পারে না, তবুও পরমেশ্বরের মহিমা ও পরমৈশ্বর্য অন্বেষণ করতে করতে এবং পুরুষার্থ করতে করতে অবশ্যই আনন্দ পায় ॥১॥ এই সূক্ত ঋগ্বেদে আছে-৮।৩।১৩,১৪।
इस भाष्य को एडिट करें