English
अथर्ववेद - काण्ड 2/ सूक्त 26/ मन्त्र 4
सूक्त - सविता
देवता - पशुसमूहः
छन्दः - भुरिगअनुष्टुप्
सूक्तम् - पशुसंवर्धन सूक्त
सं सि॑ञ्चामि॒ गवां॑ क्षी॒रं समाज्ये॑न॒ बलं॒ रस॑म्। संसि॑क्ता अ॒स्माकं॑ वी॒रा ध्रु॒वा गावो॒ मयि॒ गोप॑तौ ॥
स्वर सहित पद पाठसम् । सि॒ञ्चा॒मि॒ । गवा॑म् । क्षी॒रम् । सम् । आज्ये॑न । बल॑म् । रस॑म् । सम्ऽसि॑क्ता: । अ॒स्माक॑म् । वी॒रा: । ध्रु॒वा: । गाव॑: । मयि॑ । गोऽप॑तौ ॥२६.४॥
स्वर रहित मन्त्र
सं सिञ्चामि गवां क्षीरं समाज्येन बलं रसम्। संसिक्ता अस्माकं वीरा ध्रुवा गावो मयि गोपतौ ॥
स्वर रहित पद पाठसम् । सिञ्चामि । गवाम् । क्षीरम् । सम् । आज्येन । बलम् । रसम् । सम्ऽसिक्ता: । अस्माकम् । वीरा: । ध्रुवा: । गाव: । मयि । गोऽपतौ ॥२६.४॥
अथर्ववेद - काण्ड » 2; सूक्त » 26; मन्त्र » 4
भाषार्थ -
(গবাম্ ক্ষীরম্) গাভীদের দুগ্ধকে (সম্ সিঞ্চামি) সমাগত ব্যক্তিদের মধ্যে আমি সীঞ্চন করি, তাঁদের পান করাই, (আজ্যেন) গাভীর ঘৃত দ্বারা (বলম্) শারীরিক বল এবং (রসম্) শারীরিক রসসমূহকে সিঞ্চন করি। (অস্মাকম্ বীরাঃ) আমাদের বীর পুরুষ ও পুত্র (সং সিক্তাঃ) সম্যক্ সিঞ্চিত হয়েছে [দুধ ও আজ্য দ্বারা), (ময়ি গোপতৌ) আমার মতো গোস্বামীর (ধ্রুবা) স্থির রূপে (গাবঃ) গাভী হোক।
टिप्पणी -
[রসম্=শরীরের রস, অর্থাৎ রক্ত ও অন্য রস।]