English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 113/ मन्त्र 2
तं हि स्व॒राजं॑ वृष॒भं तमोज॑से धि॒षणे॑ निष्टत॒क्षतुः॑। उ॒तोप॒मानां॑ प्रथ॒मो नि षी॑दसि॒ सोम॑कामं॒ हि ते॒ मनः॑ ॥
स्वर सहित पद पाठतत् । हि । स्व॒ऽराज॑म् । वृ॒ष॒भम् । तम् । ओज॑से । धि॒षणे॒ । इति॑ । नि॒:ऽत॒त॒क्षतु॑: ॥ उ॒त । उ॒प॒ऽमाना॑म् । प्र॒थ॒म: । नि । सी॒द॒सि॒ । सोम॑ऽकामम् । हि । ते॒ । मन॑: ॥११३.२॥
स्वर रहित मन्त्र
तं हि स्वराजं वृषभं तमोजसे धिषणे निष्टतक्षतुः। उतोपमानां प्रथमो नि षीदसि सोमकामं हि ते मनः ॥
स्वर रहित पद पाठतत् । हि । स्वऽराजम् । वृषभम् । तम् । ओजसे । धिषणे । इति । नि:ऽततक्षतु: ॥ उत । उपऽमानाम् । प्रथम: । नि । सीदसि । सोमऽकामम् । हि । ते । मन: ॥११३.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 113; मन्त्र » 2
भाषार्थ -
(স্বরাজম্) নিজ জ্যোতি দ্বারা প্রকাশমান, (বৃষভম্) আনন্দরসবর্ষী (তং তং হি) উনাকে এবং উনাকেই (ধিষণে) উপর্যুক্ত দুই প্রকারের স্তুতি-বাণী, অর্থাৎ গীতিময়ী এবং গীতিরহিত বাণী (ওজসে) আমাদের ওজ প্রদানের জন্য (নিষ্টতক্ষতুঃ) প্রকট করে। হে পরমেশ্বর! তদনন্তর আমাদের জ্ঞান হয়, আপনিই (উপমানাম্) সকল উপমায় (প্রথমঃ) সর্বশ্রেষ্ঠ উপমারূপ, এবং আপনিই সংসারে (নি ষীদসি) স্থির রূপে স্থিত। আমরা এও জেনেছি (তে) আপনার (মনঃ) ইচ্ছা, (হি) নিশ্চিতরূপে, (সোমকামম্) উপাসকের ভক্তিরসের কামনাকারী/কামনাযুক্ত।