English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 51/ मन्त्र 3
प्र सु श्रु॒तं सु॒राध॑स॒मर्चा॑ श॒क्रम॒भिष्ट॑ये। यः सु॑न्व॒ते स्तु॑व॒ते काम्यं॒ वसु॑ स॒हस्रे॑णेव॒ मंह॑ते ॥
स्वर सहित पद पाठप्र । सु । श्रु॒तम । सु॒ऽराध॑सम् । अर्च॑ । श॒क्रम् । अ॒भिष्ठ॑ये ॥ य: । सु॒न्व॒ते । स्तु॒व॒ते । काम्य॑म् । वसु॑ । स॒हस्रे॑णऽइव । मंहते ॥५१.३॥
स्वर रहित मन्त्र
प्र सु श्रुतं सुराधसमर्चा शक्रमभिष्टये। यः सुन्वते स्तुवते काम्यं वसु सहस्रेणेव मंहते ॥
स्वर रहित पद पाठप्र । सु । श्रुतम । सुऽराधसम् । अर्च । शक्रम् । अभिष्ठये ॥ य: । सुन्वते । स्तुवते । काम्यम् । वसु । सहस्रेणऽइव । मंहते ॥५१.३॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 51; मन्त्र » 3
भाषार्थ -
হে উপাসক! (অভিষ্টয়ে) অভীষ্ট প্রাপ্তির জন্য—(শ্রুতম্) বেদোং মেং সুনে গয়ে, (সুরাধসম্) সুগমতাপূর্বক অভীষ্ট-সাধক, (শক্রম্) শক্তিশালী পরমেশ্বরের (প্র) প্রকর্ষরূপে (সু) ভালোভাবে (অর্চ) অর্চনা করো, (যঃ) যে পরমেশ্বর (সুন্বতে) ভক্তিরসযুক্ত (স্তুবতে) স্তোতাদের, (সহস্রেণ ইব) মানো সহস্র প্রকারে (কাম্যং বসু) অভীষ্টধন অর্থাৎ মোক্ষ (মংহতে) প্রদান করেন।