अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 61/ मन्त्र 5
सूक्त - गोषूक्तिः, अश्वसूक्तिः
देवता - इन्द्रः
छन्दः - उष्णिक्
सूक्तम् - सूक्त-६१
यस्य॑ द्वि॒बर्ह॑सो बृ॒हत्सहो॑ दा॒धार॒ रोद॑सी। गि॒रीँरज्राँ॑ अ॒पः स्वर्वृषत्व॒ना ॥
स्वर सहित पद पाठयस्य॑ । द्वि॒ऽबर्ह॑स: । बृ॒हत् । सह॑: । दा॒धार॑ । रोद॑सी॒ इति॑ । गि॒रीन् । अज्रा॑न् । अ॒प: । स्व॑: । वृ॒ष॒ऽत्व॒ना ॥६१.५॥
स्वर रहित मन्त्र
यस्य द्विबर्हसो बृहत्सहो दाधार रोदसी। गिरीँरज्राँ अपः स्वर्वृषत्वना ॥
स्वर रहित पद पाठयस्य । द्विऽबर्हस: । बृहत् । सह: । दाधार । रोदसी इति । गिरीन् । अज्रान् । अप: । स्व: । वृषऽत्वना ॥६१.५॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 61; मन्त्र » 5
भाषार्थ -
(দ্বিবর্হসঃ) উভয় প্রকারে বর্ধিতকারী, অর্থাৎ অভ্যুদয় এবং নিঃশ্রেয়স-এর দৃষ্টিতে বর্ধিতকারী (যস্য) যে পরমেশ্বরের (বৃহৎ সহঃ) মহাবল (রোদসী) দ্যুলোক এবং ভূলোককে (দাধার) ধারণ করে আছে, এবং যিনি (বৃষত্বনা) নিজের প্রবলশক্তি বা বর্ষাশক্তি দ্বারা (অজ্রান্) শীঘ্রগামী (গিরীন্) মেঘ, (অপঃ) সমুদ্রস্থ তথা অন্তরিক্ষস্থ জল এবং (স্বঃ) সুখ ধারণ করে রয়েছেন—[আগামী মন্ত্রের সাথে অন্বয়।]