अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 70/ मन्त्र 12
स नो॑ वृषन्न॒मुं च॒रुं सत्रा॑दाव॒न्नपा॑ वृधि। अ॒स्मभ्य॒मप्र॑तिष्कुतः ॥
स्वर सहित पद पाठस: । न॒: । वष॒न् । अ॒मुम् । च॒रुम् । सत्रा॑ऽदावन् । अप॑ । वृ॒धि॒ ॥ अ॒स्मभ्य॑म् । अप्र॑तिऽस्कुत: ॥७०.१२॥
स्वर रहित मन्त्र
स नो वृषन्नमुं चरुं सत्रादावन्नपा वृधि। अस्मभ्यमप्रतिष्कुतः ॥
स्वर रहित पद पाठस: । न: । वषन् । अमुम् । चरुम् । सत्राऽदावन् । अप । वृधि ॥ अस्मभ्यम् । अप्रतिऽस्कुत: ॥७०.१२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 70; मन्त्र » 12
भाषार्थ -
(বৃষন্) হে সুখবর্ষী! (সত্রাদাবন্) হে প্রকৃতপক্ষে দানী! (সঃ) সেই আপনি—(নঃ অমুম্ চরুম্) আমাদের ভেতর চঞ্চল স্বভাবযুক্ত সেই রজোগুণ (অপাবৃধি) দূর করুন। (অস্মভ্যম্) আমাদের এই কার্যের জন্য (অপ্রতিষ্কুতঃ) আপনি কোনো প্রতিরোধ প্রাপ্ত হন/হবেন না।