English
अथर्ववेद - काण्ड 3/ सूक्त 5/ मन्त्र 2
सूक्त - अथर्वा
देवता - सोमः, पर्णमणिः
छन्दः - अनुष्टुप्
सूक्तम् - राजा ओर राजकृत सूक्त
मयि॑ क्ष॒त्रं प॑र्णमणे॒ मयि॑ धारयताद्र॒यिम्। अ॒हं रा॒ष्ट्रस्या॑भीव॒र्गे नि॒जो भू॑यासमुत्त॒मः ॥
स्वर सहित पद पाठमयि॑ । क्ष॒त्रम् । प॒र्ण॒ऽम॒णे॒ । मयि॑ । धा॒र॒य॒ता॒त् । र॒यिम् ।अ॒हम् । रा॒ष्ट्रस्य॑ । अ॒भि॒ऽव॒र्गे । नि॒ऽज: । भू॒या॒स॒म् । उ॒त्ऽत॒म: ॥५.२॥
स्वर रहित मन्त्र
मयि क्षत्रं पर्णमणे मयि धारयताद्रयिम्। अहं राष्ट्रस्याभीवर्गे निजो भूयासमुत्तमः ॥
स्वर रहित पद पाठमयि । क्षत्रम् । पर्णऽमणे । मयि । धारयतात् । रयिम् ।अहम् । राष्ट्रस्य । अभिऽवर्गे । निऽज: । भूयासम् । उत्ऽतम: ॥५.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 3; सूक्त » 5; मन्त्र » 2
भाषार्थ -
(পর্ণমণে) হে পালক রত্ন! (ময়ি) আমার [সম্রাটের১] মধ্যে (ক্ষত্রম্) ক্ষাত্র-বল, (ময়ি) আমার মধ্যে (রয়িম্) ধনসম্পদ (ধারয়তাৎ) স্থাপিত করো। (অহম্) আমি সম্রাট্ (নিজঃ) যে তোমার আপন, (রাষ্ট্রস্য অভিবর্গে) রাষ্ট্রের সমস্ত বর্গে (উত্তমঃ) সর্বোত্তম (ভূয়াসম্) হয়ে যাই।
टिप्पणी -
[বর্গে= মনুষ্যবর্গ, পৌরবর্গ, ক্ষত্রিয়বর্গ, ভৌমবর্গ ইত্যাদি] [মন্ত্র (৬,৭)। ইনি সম্রাটদেরও সম্রাট্, ভূমণ্ডলের সম্রাট্। তথা ইন্দ্রেন্দ্র (অথর্ব০ ৩।৪।৬)।]