टिप्पणी -
६–शिवाभिः। शिव–टाप्। अ० २।६।३। मङ्गलवतीभिर्विद्याभिः शक्तिभिर्वा। (शिवाभिष्टे) युष्मत्तत्ततक्षुष्वन्तःपादम्। पा० ८।३।१०३। इति षत्वम्। ते। तव। हृदयम्। वृह्रोः षुग्दुकौ च। उ० ४।१००। इति हृञ्। कयन् दुक् च। हरति स्वीकरोति विषयानिति। मनः। तर्पयामि। सुखयामि। अनमीवः। इण्शीभ्यां वन्। उ० १।१५२। इति अम रोगे–वन्, ईडागमः। रोगरहितः। मोदिषीष्ठाः। मुद हर्षे। आशिषि लिङ्। मोदस्व। हृष्टो भव। सुवर्चाः। सु+वर्च–असुन्। सुतेजस्कः। सवासिनौ। व्रते। पा० ३।२।८०। इति वस निवासे–णिनि। समानस्य सभावः। पुमान् स्त्रिया। पा० ३।२।६७। इत्येकशेषः। समानम् एकत्र निवसन्तौ स्त्रीपुरुषौ। पिबताम्। पीतं कुरुताम्। मन्थम्। मन्थ गाहे–घञ् विलोडनम्। रसम्। एतम्। निर्दिष्टम्। वेदोक्तम्। अश्विनोः। अशूप्रुशिलटि०। उ० १।१५१। अशू व्याप्तौ–क्वन्। अश्वो व्याप्तिः–इनि प्रत्ययः। एकशेषः पूर्ववत्। अश्विनौ द्यावापृथिव्यावित्येकेऽहोरात्रावित्येके सूर्याचन्द्रमसावित्येके राजानौ पुण्यकृतावित्यैतिहासिकाः–निरु० १२।१। कार्येषु व्याप्तिमतोः, जननीजनकयोः। रूपम्। स्वभावम्। परिधाय। धृत्वा। मायाम्। माछाशसिभ्यो यः। उ० ४।१०९। माङ् माने य, टाप्। बुद्धिम्। प्रज्ञाम्–निघ० ३।९ ॥