English
अथर्ववेद - काण्ड 4/ सूक्त 22/ मन्त्र 7
सूक्त - वसिष्ठः, अथर्वा वा
देवता - इन्द्रः, क्षत्रियो राजा
छन्दः - त्रिष्टुप्
सूक्तम् - अमित्रक्षयण सूक्त
सिं॒हप्र॑तीको॒ विशो॑ अद्धि॒ सर्वा॑ व्या॒घ्रप्र॑ती॒कोऽव॑ बाधस्व॒ शत्रू॑न्। ए॑कवृ॒ष इन्द्र॑सखा जिगी॒वां छ॑त्रूय॒तामा खि॑दा॒ भोज॑नानि ॥
स्वर सहित पद पाठसिं॒हऽप्र॑तीक: । विश॑: । अ॒ध्दि॒ । सर्वा॑: । व्या॒घ्रऽप्र॑तीक: । अव॑ । बा॒ध॒स्व॒ । शत्रू॑न् । ए॒क॒ऽवृ॒ष: । इन्द्र॑ऽसखा । जि॒गी॒वान् । श॒त्रु॒ऽय॒ताम् । आ । खि॒द॒ । भोज॑नानि ॥२२.७॥
स्वर रहित मन्त्र
सिंहप्रतीको विशो अद्धि सर्वा व्याघ्रप्रतीकोऽव बाधस्व शत्रून्। एकवृष इन्द्रसखा जिगीवां छत्रूयतामा खिदा भोजनानि ॥
स्वर रहित पद पाठसिंहऽप्रतीक: । विश: । अध्दि । सर्वा: । व्याघ्रऽप्रतीक: । अव । बाधस्व । शत्रून् । एकऽवृष: । इन्द्रऽसखा । जिगीवान् । शत्रुऽयताम् । आ । खिद । भोजनानि ॥२२.७॥
अथर्ववेद - काण्ड » 4; सूक्त » 22; मन्त्र » 7
Subject - The Social Order
Meaning -
Icon of the regal lion as ruler of the people, rule and have taxes from the people but spend and consume the money like yajnic fire. Icon of the ferocious tiger, fight out all the enemies, sole one, unique and mighty, friend and favourite of Indra, conqueror of enemies, take away all their powers and privileges which are the fuel of their enmity. (This idea of the expenditure of income is clearly expressed in Rgveda 6, 59, 3 through the metaphor of yajna: National income by taxes is havi, expenditure is oblation, and the return is fragrance. The Vedic idea of political and administrative management of national economy is: Maximum production from the minimum investment.)