टिप्पणीः - ५–द्यावापृथिवी। मा० १। हे सूर्यभूमी। सर्वे पदार्थाः। अनु। अनुर्लक्षणे। पा० १।४।८४। इति अनोः कर्मप्रवचनीयता। कर्मप्रवचनीययुक्ते द्वितीया। पा० २।३।८। इति मा इत्यस्य द्वितीया। अनुलक्ष्य। मा। माम्। दीधीथाम्। दीधीङ् दीप्तिदेवनयोः–लोट्, अदादित्वात् शपो लुक्। दीप्येताम्। विश्वे। सर्वे। देवासः। जसि असुगागमः। हे देवाः। महात्मानः। आ+रभध्वम्। रभ राभस्ये=उत्सुकीभावे–लोट्। उत्सुका भवत। उद्युक्ता भवत–इति सायणाचार्यः। अङ्गिरसः। म० ४। हे ज्ञानिनः। महर्षयः। पितरः। म० ४। हे पालकाः। पितृवत् सत्करणीयाः। सोम्यासः। तस्मै हितम्। पा० ५।१।५। इति यत्। आज्जसेरसुक्। पा० ७।१।५। इति असुक्। हे सोम्याः। सोमाय ऐश्वर्याय हिताः। मनोहराः। प्रियदर्शनाः। पापम्। पानीविषिभ्यः पः। उ० ३।२३। इति पा रक्षणे–प प्रत्ययः। पाति रक्षति अस्मादात्मानमिति। अधर्मम्। पातकम्। दुःखम्। आ+ऋच्छतु। आर्च्छतु। ऋच्छ गतौ। उपसर्गादृति धातौ। पा० ६।१।९३। इति गुणापवादे वृद्धिः। प्राप्नोतु। अपकामस्य। अप नञर्थे+कम इच्छायाम्–घञ्। अनिष्टस्य। अपकारस्य। अत्याचारस्य। कर्ता। कृञ्–तृच्। कारकः। प्रयोजकः ॥

इस भाष्य को एडिट करें