English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 14/ सूक्त 2/ मन्त्र 46
सूक्त - आत्मा
देवता - अनुष्टुप्
छन्दः - सवित्री, सूर्या
सूक्तम् - विवाह प्रकरण सूक्त
सू॒र्यायै॑दे॒वेभ्यो॑ मि॒त्राय॒ वरु॑णाय च। ये भू॒तस्य॒ प्रचे॑तस॒स्तेभ्य॑ इ॒दम॑करं॒ नमः॑॥
स्वर सहित पद पाठसू॒र्यायै॑ । दे॒वेभ्य॑: । मि॒त्राय॑ । वरु॑णाय । च॒ । ये । भू॒तस्य॑ । प्रऽचे॑तस: । तेभ्य॑: । इ॒दम् । अ॒क॒र॒म् । नम॑: ॥२.४६॥
स्वर रहित मन्त्र
सूर्यायैदेवेभ्यो मित्राय वरुणाय च। ये भूतस्य प्रचेतसस्तेभ्य इदमकरं नमः॥
स्वर रहित पद पाठसूर्यायै । देवेभ्य: । मित्राय । वरुणाय । च । ये । भूतस्य । प्रऽचेतस: । तेभ्य: । इदम् । अकरम् । नम: ॥२.४६॥
अथर्ववेद - काण्ड » 14; सूक्त » 2; मन्त्र » 46
পদার্থ -
সূর্য়ায়ৈ দেবেভ্যো মিত্রায় বরুণায় চ।
য়ে ভূতস্য প্রচেতসস্তেভ্য ইদমকরং নমঃ।।৫৯।।
(অথর্ব ১৪।২।৪৬)
পদার্থঃ (সূর্য়ায়ৈ) সূরি অর্থাৎ বিদ্বানদের সদা হিতকারী ব্রহ্মবিদ্যা, (দেবেভ্যঃ) উত্তম গুণসমূহ (চ) তথা (বরুণায় মিত্রায়) শ্রেষ্ঠ মিত্র প্রাপ্তির নিমিত্তে (য়ে) যে ব্যক্তি (ভূতস্য) উচিত কর্মসমূহকে (প্রচেতসঃ) জানেন, (তেভ্যঃ) তাঁকে (ইদং নমঃ অকরম্) আমি শ্রদ্ধা জানাই।
ভাবার্থ -
ভাবার্থঃ যে শ্রেষ্ঠ ব্যক্তি সকলের উপকারের নিমিত্তে বিদ্যার সাধনে একনিষ্ঠ, সংসারে সেই প্রশংসিত এবং সুখী হয় ।।৫৯।।
इस भाष्य को एडिट करें