पदार्थ

(शचीभिः) विद्वान् कर्मों से (अर्कम्) अर्चनीय राजा को (प्रत्यञ्चम्) प्रतिपूजा स्थान को (अनयन्) पहुँचाते हैं, तब (इषिराम्) इष्ट (स्वधाम्) स्वकीय धारण योग्य वृत्ति-भारी दक्षिणा (परि-अपश्यन्) परिप्राप्त करते हैं ॥५॥

भावार्थ

विद्वान् जन राजा को राजसूययज्ञ द्वारा राजपद पर प्रतिष्ठित कर देते हैं, तो उन्हें अभीष्ट पुष्कल स्थिर जीविका मिलनी चाहिए ॥५॥

पदार्थः

(शचीभिः) विद्वांसः कर्मभिः (अर्कम्) अर्चनीयं राजानम् (प्रत्यञ्चम्-अनयन्) प्रतिपूजास्थानं नयन्ति, तदा (इषिरां स्वधाम्) इष्टां स्वकीयधारणयोग्यवृत्तिम् (परि-अपश्यन्) परि प्राप्नुवन्ति ॥५॥

Meaning

When the Vishvedevas, divinities of nature and human nobilities, offer their songs of adoration in their best of yajnic homage higher and higher forward, then only they see and experience divine inspiration and invigoration descending to them step by step from divinity through nature to humanity.

भावार्थ

विद्वान लोक राजाला राजसूय यज्ञाद्वारे राजपदावर प्रतिष्ठित करतात. तेव्हा त्यांना अभीष्ट अत्यंत स्थिर जीविका मिळाली पाहिजे. ॥५॥