English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 18/ सूक्त 3/ मन्त्र 41
सूक्त - यम, मन्त्रोक्त
देवता - त्रिष्टुप्
छन्दः - अथर्वा
सूक्तम् - पितृमेध सूक्त
दे॒वेभ्यः॒कम॑वृणीत मृ॒त्युं प्र॒जायै॒ किम॒मृतं॒ नावृ॑णीत। बृह॒स्पति॑र्य॒ज्ञम॑तनुत॒ऋषिः॑ प्रि॒यां य॒मस्त॒न्वमा रि॑रेच ॥
स्वर सहित पद पाठदे॒वेभ्य॑: । कम् । अ॒वृ॒णी॒त॒ । मृ॒त्युम् । प्र॒ऽजायै॑ । किम् । अ॒मृत॑म् । न । अ॒वृ॒णी॒त॒ । बृह॒स्पति॑: । य॒ज्ञम् । अ॒त॒नु॒त॒ । ऋषि॑: । प्रि॒याम् । य॒म: । त॒न्व॑म् । आ । रि॒रे॒च॒ ॥३.४१॥
स्वर रहित मन्त्र
देवेभ्यःकमवृणीत मृत्युं प्रजायै किममृतं नावृणीत। बृहस्पतिर्यज्ञमतनुतऋषिः प्रियां यमस्तन्वमा रिरेच ॥
स्वर रहित पद पाठदेवेभ्य: । कम् । अवृणीत । मृत्युम् । प्रऽजायै । किम् । अमृतम् । न । अवृणीत । बृहस्पति: । यज्ञम् । अतनुत । ऋषि: । प्रियाम् । यम: । तन्वम् । आ । रिरेच ॥३.४१॥
अथर्ववेद - काण्ड » 18; सूक्त » 3; मन्त्र » 41
Translation -
God chose physical death only for the sages. He chose no immortality for ordinary men. God, the nourisher of vast worlds, All-seeing, spreads the Yajna of Creation, the same All-controlling God consumes the lovely body in the fire of death.
Footnote -
Sages die like ordinary mortals. Both die, with the only difference, that the sages immortalize their name through their noble, philanthropic deeds, posterity remembers them through ages; but ordinary mortals die unwept, unhonored, and unsung: None remembers them after death. God creates and dissolves the universe. This is His Law. See Rig,10-13-4.