English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 119/ मन्त्र 1
अस्ता॑वि॒ मन्म॑ पू॒र्व्यं ब्रह्मेन्द्रा॑य वोचत। पू॒र्वीरृ॒तस्य॑ बृह॒तीर॑नूषत स्तो॒तुर्मे॒धा अ॑सृक्षत ॥
स्वर सहित पद पाठअस्ता॑वि । मन्म॑ । पू॒र्व्यम् । ब्रह्म॑ । इन्द्रा॑य । वो॒च॒त॒ ॥ पू॒र्वी: । ऋ॒तस्य॑ । बृ॒ह॒ती: । अ॒नू॒ष॒त॒ । स्तो॒तु: । मे॒धा: । अ॒सृ॒क्ष॒त॒ ॥११९.१॥
स्वर रहित मन्त्र
अस्तावि मन्म पूर्व्यं ब्रह्मेन्द्राय वोचत। पूर्वीरृतस्य बृहतीरनूषत स्तोतुर्मेधा असृक्षत ॥
स्वर रहित पद पाठअस्तावि । मन्म । पूर्व्यम् । ब्रह्म । इन्द्राय । वोचत ॥ पूर्वी: । ऋतस्य । बृहती: । अनूषत । स्तोतु: । मेधा: । असृक्षत ॥११९.१॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 119; मन्त्र » 1
मन्त्र विषय - পরমেশ্বরস্ত্যুত্যুপদেশঃ
भाषार्थ -
(পূর্ব্যম্) পুরাতন (মন্ম) জ্ঞান (অস্তাবি) স্তুতি করা হয়েছে, (ইন্দ্রায়) ইন্দ্রকে [মহা ঐশ্বর্যবান পরমাত্মাকে] লাভ করার জন্য (ব্রহ্ম) বেদবচন (বোচত) তুমি বলো। (ঋতস্য) সত্য জ্ঞানের (পূর্বীঃ) পূর্বকালীন (বৃহতীঃ) বর্ধিত বাণীসমূহ (অনূষত) তাঁরা [ঋষিগণ] স্তুতি করেছে এবং (স্তোতুঃ) স্তুতিকারী বিদ্বানদের (মেধাঃ) ধারণাবতী বুদ্ধিসমূহ (অসৃক্ষত) প্রদান করেছেন ॥১॥
भावार्थ - যে বেদবাণী বিচার করে ঋষিরা সর্বদা জ্ঞানী হয়েছেন, সেই বেদবাণী বিচার করে মনুষ্য নিজেদের জ্ঞান বৃদ্ধি করুক ॥১॥ এই মন্ত্র ঋগ্বেদে আছে-৮।২।৯ [সায়ণভাষ্য, অবশিষ্ট, বালখিল্য, সূ০ ৪ ম০ ৯]; সামবেদ, উ০ ৮।২।৭ ॥
इस भाष्य को एडिट करें