अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 12/ मन्त्र 1
उदु॒ ब्रह्मा॑ण्यैरत श्रव॒स्येन्द्रं॑ सम॒र्ये म॑हया वसिष्ठ। आ यो विश्वा॑नि॒ शव॑सा त॒तानो॑पश्रो॒ता म॒ ईव॑तो॒ वचां॑सि ॥
स्वर सहित पद पाठउत् । ऊं॒ इति॑ ब्रह्मा॑णि । ऐ॒र॒त॒ । श्र॒व॒स्या । इन्द्र॑म् । स॒म॒र्ये । म॒ह॒य॒ । व॒सि॒ष्ठ॒ ॥ आ । य: । विश्वा॑नि । शव॑सा । त॒तान॑ । उ॒प॒ऽश्रो॒ता । मे॒ । ईव॑त: । वचां॑सि ॥१२.१॥
स्वर रहित मन्त्र
उदु ब्रह्माण्यैरत श्रवस्येन्द्रं समर्ये महया वसिष्ठ। आ यो विश्वानि शवसा ततानोपश्रोता म ईवतो वचांसि ॥
स्वर रहित पद पाठउत् । ऊं इति ब्रह्माणि । ऐरत । श्रवस्या । इन्द्रम् । समर्ये । महय । वसिष्ठ ॥ आ । य: । विश्वानि । शवसा । ततान । उपऽश्रोता । मे । ईवत: । वचांसि ॥१२.१॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 12; मन्त्र » 1
मन्त्र विषय - সেনাপতিকর্তব্যোপদেশঃ
भाषार्थ -
(শ্রবস্যা) যশের জন্য হিতকারী (ব্রহ্মাণি) বেদজ্ঞানকে (উ) ই (উৎ ঐরত) সেই [বিদ্বানগন] উচ্চারণ করেছে, (বসিষ্ঠ) হে অতিশ্রেষ্ঠ ! (ইন্দ্রম্) ইন্দ্রকে [মহাপ্রতাপী সেনাপতিকে] (সমর্যে) যুদ্ধে (মহয়) পূজা করো। (যঃ) যে (উপশ্রোতা) আদরপূর্বক শ্রবণকারী [বীর] (ঈবতঃ) উদ্যোগী (মে) আমার (বিশ্বানি) সকল (বচাংসি) বচন (শবসা) বলপূর্বক (আ) উত্তমরূপে (ততান) বিস্তার করেছে ॥১॥
भावार्थ - বিদ্বান ব্যক্তি উপদেশ করুক, সকল শ্রেষ্ঠ পুরুষ শূরবীর ধর্মাত্মা জনের সৎকার করবে, যা থেকে সেই উদ্যোগী পুরুষের শিক্ষাকে সংসারে বিস্তৃত করবে ॥১॥
इस भाष्य को एडिट करें