English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 133/ मन्त्र 6
अव॑श्लक्ष्ण॒मिव॑ भ्रंशद॒न्तर्लो॑म॒मति॑ ह्र॒दे। न वै॑ कुमारि॒ तत्तथा॒ यथा॑ कुमारि॒ मन्य॑से ॥
स्वर सहित पद पाठअव॑श्लक्ष्ण॒म् । इव । भ्रंशद॒न्तर्लोम॒मति॑ । हृ॒दे ॥ न । वै । कु॒मारि॒ । तत् । तथा॒ । यथा॑ । कुमारि॒ । मन्य॑से ॥१३३.६॥
स्वर रहित मन्त्र
अवश्लक्ष्णमिव भ्रंशदन्तर्लोममति ह्रदे। न वै कुमारि तत्तथा यथा कुमारि मन्यसे ॥
स्वर रहित पद पाठअवश्लक्ष्णम् । इव । भ्रंशदन्तर्लोममति । हृदे ॥ न । वै । कुमारि । तत् । तथा । यथा । कुमारि । मन्यसे ॥१३३.६॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 133; मन्त्र » 6
मन्त्र विषय - স্ত্রীণাং কর্তব্যোপদেশঃ
भाषार्थ -
(ভ্রংশদন্তর্লোমমতি) ভেতরে পতিত/স্থিত কেশ আদি পদার্থযুক্ত (হ্রদে) জলাশয়ে (অবশ্লক্ষ্ণম্ ইব) যেমন মলিন রূপ [দেখা যায়] । (কুমারি) হে কুমারী! [কামনাযোগ্য স্ত্রী] (বৈ) নিশ্চিতভাবে (তৎ) তা (তথা) ঐরূপ (ন) নয়, (কুমারি) হে কুমারী (যথা) যেরূপ (মন্যসে) তুমি জানো॥৬॥
भावार्थ - ময়লা জলে মলিন রূপ দেখা যায়, এবং শুদ্ধ জলে শুদ্ধ রূপ, তেমনই স্ত্রী আদি সকল ব্যক্তি মানসিক মলিনতা ত্যাগ করে শুদ্ধ ব্যবহার/আচরণ করুক ॥৬॥
इस भाष्य को एडिट करें