English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 140/ मन्त्र 3
आ नू॒नं र॒घुव॑र्तनिं॒ रथं॑ तिष्ठाथो अश्विना। आ वां॒ स्तोमा॑ इ॒मे मम॒ नभो॒ न चु॑च्यवीरत ॥
स्वर सहित पद पाठआ । नू॒नम् । र॒घुऽव॑र्तनिम् । रथ॑म् । ति॒ष्ठा॒थ॒: । अ॒श्वि॒ना ॥ आ । वा॒म् । स्तोमा॑: । इ॒मे । मम॑ । नभ॑: । न । चु॒च्य॒वी॒र॒त॒ ॥१४०.३॥
स्वर रहित मन्त्र
आ नूनं रघुवर्तनिं रथं तिष्ठाथो अश्विना। आ वां स्तोमा इमे मम नभो न चुच्यवीरत ॥
स्वर रहित पद पाठआ । नूनम् । रघुऽवर्तनिम् । रथम् । तिष्ठाथ: । अश्विना ॥ आ । वाम् । स्तोमा: । इमे । मम । नभ: । न । चुच्यवीरत ॥१४०.३॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 140; मन्त्र » 3
मन्त्र विषय - অহোরাত্রসুপ্রয়োগোপদেশঃ
भाषार्थ -
(অশ্বিনা) হে উভয় অশ্বী! [ব্যাপক দিন-রাত] (রঘুবর্তনিম্) অতি শীঘ্রগামী (রথম্) রথে (নূনম্) অবশ্যই (আ তিষ্ঠাথঃ) তোমরা আরোহন করো, (মম) আমার (ইমে) এই (স্তোমাঃ) স্তুতি বচন (বাম্) তোমাদের উভয়কে (নভঃ ন) মেঘের মতো [শীঘ্র] (আ) সর্ব দিক হতে (চুচ্যবীরত) [আমাদের] প্রাপ্ত করায়॥৩॥
भावार्थ - বাদল যেমন বাতাসের দ্বারা আকাশে দৌড়ায়, এর চেয়েও অধিক শীঘ্রগামী কালকে বশে এনে বুদ্ধিমানগণ আনন্দ পায়/প্রাপ্ত হয়॥৩॥
इस भाष्य को एडिट करें