English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 142/ मन्त्र 3
यदु॑षो॒ यासि॑ भा॒नुना॒ सं सूर्ये॑ण रोचसे। आ हा॒यम॒श्विनो॒ रथो॑ व॒र्तिर्या॑ति नृ॒पाय्य॑म् ॥
स्वर सहित पद पाठयत् । उ॒ष॒: । यासि॑ । भा॒नुना॑ । सम् । सूर्ये॑ण । रो॒च॒से॒ ॥ आ । ह॒ । अ॒यम् । अ॒श्विनो॑: । रथ॑: । व॒र्ति: । या॒ति॒ । नृ॒ऽपाय्य॑म् ॥१४२.३॥
स्वर रहित मन्त्र
यदुषो यासि भानुना सं सूर्येण रोचसे। आ हायमश्विनो रथो वर्तिर्याति नृपाय्यम् ॥
स्वर रहित पद पाठयत् । उष: । यासि । भानुना । सम् । सूर्येण । रोचसे ॥ आ । ह । अयम् । अश्विनो: । रथ: । वर्ति: । याति । नृऽपाय्यम् ॥१४२.३॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 142; मन्त्र » 3
मन्त्र विषय - অহোরাত্রসুপ্রয়োগোপদেশঃ
भाषार्थ -
(উষঃ) হে ঊষা! [প্রভাত বেলা] (যৎ) যখন তুমি (ভানুনা) প্রকাশের সহিত (যাসি) চলো, [তখন] তুমি (সূর্যেণ) সূর্যের সাথে (সম্) সম্যক (রোচসে) রুচিশীল হও [প্রিয় হও।] [তখন] (অশ্বিনোঃ) উভয় অশ্বীর [ব্যাপক দিন-রাতের] (অয়ম্) এই (রথঃ) রথ (হ) ই (নৃপায়্যম্) নরদের [নেতাদের] দ্বারা পালনের যোগ্য (বর্তিঃ) ঘরে (আ যাতি) আসে ॥৩॥
भावार्थ - যেমন ঊষা সূর্যের সাথে সর্বদা শোভায়মান হয়, তেমনই মনুষ্য জ্ঞানের সাথে শোভা বৃদ্ধি করে দিন-রাতকে সফল করুক ॥৩॥
इस भाष्य को एडिट करें