English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 42/ मन्त्र 2
अनु॑ त्वा॒ रोद॑सी उ॒भे क्रक्ष॑माणमकृपेताम्। इन्द्र॒ यद्द॑स्यु॒हाभ॑वः ॥
स्वर सहित पद पाठअनु॑ । त्वा॒ । रोद॑सी॒ इति॑ । उ॒भे इति॑ । क्रक्ष॑माणम् । अ॒कृ॒पे॒ता॒म् ॥ इन्द्र॑ । इन्द्र॑ । यत् । द॒स्यु॒ऽहा । अभ॑व: ॥४२.२॥
स्वर रहित मन्त्र
अनु त्वा रोदसी उभे क्रक्षमाणमकृपेताम्। इन्द्र यद्दस्युहाभवः ॥
स्वर रहित पद पाठअनु । त्वा । रोदसी इति । उभे इति । क्रक्षमाणम् । अकृपेताम् ॥ इन्द्र । इन्द्र । यत् । दस्युऽहा । अभव: ॥४२.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 42; मन्त्र » 2
मन्त्र विषय - মনুষ্যকৃত্যোপদেশঃ
भाषार्थ -
(ইন্দ্র) হে ইন্দ্র! [পরম্ ঐশ্বর্যবান পরমাত্মন্](ক্রক্ষমাণম্) আকর্ষণ করে [বশীভূত করে] (ত্বা অনু) তোমার পিছনে (উভে) উভয় (রোদসী) আকাশ ও ভূমি (অকৃপেতাম্) সমর্থ হয়েছে, (যৎ) যখন তুমি (দস্যুহা) শত্রুদের [বিঘ্নসমূহের] নাশকারী (অভবঃ) হয়েছো ॥২॥
भावार्थ - পরমেশ্বর অন্ধকারাদি বিঘ্ন দূর করে বায়ু, জল, অন্নাদি পদার্থ উৎপন্ন করে সকল লোক-সমূহ ধারণ করেছেন, সেভাবই মনুষ্য অবিদ্যা দূর করে পরস্পর রক্ষা করবে/করুক॥২॥
इस भाष्य को एडिट करें