English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 48/ मन्त्र 2
ता अ॑र्षन्ति शु॒भ्रियः॑ पृञ्च॒तीर्वर्च॑सा॒ प्रि॒यः॑। जा॒तं जा॒त्रीर्यथा॑ हृ॒दा ॥
स्वर सहित पद पाठता: । अ॑र्षन्ति । शु॒भ्रिय॒: । पृञ्च॑न्ती॒: । वर्च॑सा । प्रि॒य: ॥ जा॒तम् । जा॒त्री: । यथा॑ । हृ॒दा ॥४८.२॥
स्वर रहित मन्त्र
ता अर्षन्ति शुभ्रियः पृञ्चतीर्वर्चसा प्रियः। जातं जात्रीर्यथा हृदा ॥
स्वर रहित पद पाठता: । अर्षन्ति । शुभ्रिय: । पृञ्चन्ती: । वर्चसा । प्रिय: ॥ जातम् । जात्री: । यथा । हृदा ॥४८.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 48; मन्त्र » 2
मन्त्र विषय - ১-৩ অধ্যাত্মোপদেশঃ
भाषार्थ -
(শুভ্রিয়ঃ) শুদ্ধ (প্রিয়ঃ) প্রিয় (তাঃ) সেই [বাণীসমূহ-মন্ত্র ১] (বর্চসা) প্রকাশের সাথে (পৃঞ্চন্তীঃ) স্পর্শ করে [তোমাকে] (অর্ষন্তি) গ্রহণ করে। (যথা) যেভাবে (জাত্রীঃ) মাতা (জাতম্) উৎপন্ন সন্তানকে (হৃদা) সহৃদয় [গ্রহণ করে]॥২॥
भावार्थ - মনুষ্যগনের একাগ্র চিত্ত হয়ে পরমাত্মার উপাসনা এমন রীতিতে করা উচিত, যেমন মাতা মাত্র জন্ম নেওয়া বালককে প্রীতি করে ॥২॥
इस भाष्य को एडिट करें