Loading...
अथर्ववेद > काण्ड 20 > सूक्त 48

काण्ड के आधार पर मन्त्र चुनें

  • अथर्ववेद का मुख्य पृष्ठ
  • अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 48/ मन्त्र 6
    सूक्त - सार्पराज्ञी देवता - गौः, सूर्यः छन्दः - गायत्री सूक्तम् - सूक्त-४८

    त्रिं॒शद्धामा॒ वि रा॑जति॒ वाक्प॑त॒ङ्गो अ॑शिश्रियत्। प्रति॒ वस्तो॒रह॒र्द्युभिः॑ ॥

    स्वर सहित पद पाठ

    त्रिं॒शत् । धाम॑ । वि । रा॒ज॒ति॒ । वाक् । प॒त॒ङ्ग: । अ॒शि॒श्रि॒य॒त् ॥ प्रति॑ । वस्तो॑: । अह॑: । द्युऽभि॑: ॥४८.६॥


    स्वर रहित मन्त्र

    त्रिंशद्धामा वि राजति वाक्पतङ्गो अशिश्रियत्। प्रति वस्तोरहर्द्युभिः ॥

    स्वर रहित पद पाठ

    त्रिंशत् । धाम । वि । राजति । वाक् । पतङ्ग: । अशिश्रियत् ॥ प्रति । वस्तो: । अह: । द्युऽभि: ॥४८.६॥

    अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 48; मन्त्र » 6

    भाषार्थ -
    (পতঙ্গঃ) গমনকারী বা ঐশ্বর্যবিশিষ্ট সূর্য (ত্রিংশৎ ধামা) ত্রিশ ধামে [দিন রাত্রির ত্রিশ মুহূর্তে] (বস্তোঃ, অহঃ) দিন-দিন (দ্যুভিঃ) নিজের কিরণ এবং গতির সাথে (প্রতি) প্রত্যক্ষরূপে (বি) বিবিধ প্রকারে (রাজতি) রাজ করে বা চমকিত হয়, (বাক্) এই বচন [সেই সূর্যে] (অশিশ্রিয়ৎ) আশ্রয় নিয়েছে ॥৬॥

    भावार्थ - এই কথা স্বয়ংসিদ্ধ যে এই সূর্য সর্বদা সবদিকে চমকিত থেকে নিজের পরিধির লোক-সমূহকে গমন, আকর্ষণ, বিকর্ষণ, বৃষ্টি, শীত, তাপ আদি দ্বারা স্থির রাখে ॥৬॥

    इस भाष्य को एडिट करें
    Top