English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 65/ मन्त्र 2
अगो॑रुधाय ग॒विषे॑ द्यु॒क्षाय॒ दस्म्यं॒ वचः॑। घृ॒तात्स्वादी॑यो॒ मधु॑नश्च वोचत ॥
स्वर सहित पद पाठअगो॑ऽरुधाय । गो॒ऽइषे॑ । द्युक्षाय॑ । दस्म्य॑म् । वच॑: ॥ घृ॒तात् । स्वादी॑य: । मधु॑न: । च॒ । वो॒च॒त॒ ॥६५.२॥
स्वर रहित मन्त्र
अगोरुधाय गविषे द्युक्षाय दस्म्यं वचः। घृतात्स्वादीयो मधुनश्च वोचत ॥
स्वर रहित पद पाठअगोऽरुधाय । गोऽइषे । द्युक्षाय । दस्म्यम् । वच: ॥ घृतात् । स्वादीय: । मधुन: । च । वोचत ॥६५.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 65; मन्त्र » 2
मन्त्र विषय - পরমেশ্বরগুণোপদেশঃ
भाषार्थ -
(অগোরুধায়) দৃষ্টিকে অপ্রতিহতকারী/অনবরোধকারী/অনবরুদ্ধকারী, (গবিষে) স্তোতাদের [গুণ ব্যাখ্যাতাদের] অভিলাষী/কামনাকারী, (দ্যুক্ষায়) ব্যবহারে গতিশীল, [পরমেশ্বরের] জন্য (ঘৃতাৎ) ঘৃত (চ) এবং (মধুনঃ) মধু [রস বিশেষ] থেকেও (স্বাদীয়ঃ) অধিক স্বাদু এবং (দস্ম্যম্) দর্শনীয় [বিচারণীয়] (বচঃ) বচন (বোচত) তুমি বলো ॥২॥
भावार्थ - হে মনুষ্য ! তুমি পরমেশ্বরের স্তুতি নম্রতাপূর্বক করে নিজ সামর্থ্য বৃদ্ধি করো, জগদীশ্বর অনন্ত বলবান্, অনন্ত ঐশ্বর্যবান্ এবং অনন্ত দাতা ॥২, ৩॥
इस भाष्य को एडिट करें