English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 66/ मन्त्र 2
ए॒वा नू॒नमुप॑ स्तुहि॒ वैय॑श्व दश॒मं नव॑म्। सुवि॑द्वांसं च॒र्कृत्यं॑ च॒रणी॑नाम् ॥
स्वर सहित पद पाठए॒व । नू॒नम् । उप॑ । स्तु॒हि॒ । वैय॑श्व । द॒श॒मम् । नव॑म् ॥ सुऽवि॑द्वांसम् । च॒र्कृत्य॑म् । च॒रणी॑नाम् ॥६६.२॥
स्वर रहित मन्त्र
एवा नूनमुप स्तुहि वैयश्व दशमं नवम्। सुविद्वांसं चर्कृत्यं चरणीनाम् ॥
स्वर रहित पद पाठएव । नूनम् । उप । स्तुहि । वैयश्व । दशमम् । नवम् ॥ सुऽविद्वांसम् । चर्कृत्यम् । चरणीनाम् ॥६६.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 66; मन्त्र » 2
मन्त्र विषय - ঐশ্বর্যবতঃ পুরুষস্য লক্ষণোপদেশঃ
भाषार्थ -
(বৈয়শ্ব) হে বিবিধ বেগবান্ পুরুষ ! (দশমম্) প্রকাশমান [অথবা জীবনের দশম কাল পর্যন্ত] (নবম্) স্তুতিযোগ্য [বা নবীন অর্থাৎ বলবান্], (সুবিদ্বাংসম্) পরম বিদ্বান্ ও (চরণীনাম্) চলনশীল মনুষ্যদের মধ্যে (চর্কৃত্যম্) কর্তব্যকর্মকুশল পুরুষের (এব) নিশ্চিতরূপে, (নূনম্) অবশ্যই (উপ) আদরপূর্বক (স্তুহি) তুমি স্তুতি করো॥২॥
भावार्थ - যে পুরুষ প্রতাপী, শতায়ু জীবনকালের মধ্যে নব্বই বর্ষের অধিক অর্থাৎ অন্তকাল পর্যন্ত আত্মিক ও শারীরিক বলযুক্ত, কর্মকুশল, বীর রূপে জীবন অতিবাহিত করেছেন, তাঁর গুণ-সমূহ সকল মনুষ্য গ্রহণ করুক ॥২॥
इस भाष्य को एडिट करें