English
अथर्ववेद - काण्ड 3/ सूक्त 14/ मन्त्र 6
मया॑ गावो॒ गोप॑तिना सचध्वम॒यं वो॑ गो॒ष्ठ इ॒ह पो॑षयि॒ष्णुः। रा॒यस्पोषे॑ण बहु॒ला भव॑न्तीर्जी॒वा जीव॑न्ती॒रुप॑ वः सदेम ॥
स्वर सहित पद पाठमया॑ । गा॒व॒: । गोऽप॑तिना । स॒च॒ध्व॒म् । अ॒यम् । व॒: । गो॒ऽस्थ: । इ॒ह । पो॒ष॒यि॒ष्णु: । रा॒य: । पोषे॑ण । ब॒हु॒ला: । भव॑न्ती: । जी॒वा: । जीव॑न्ती: । उप॑ । व॒: । स॒दे॒म॒ ॥१४.६॥
स्वर रहित मन्त्र
मया गावो गोपतिना सचध्वमयं वो गोष्ठ इह पोषयिष्णुः। रायस्पोषेण बहुला भवन्तीर्जीवा जीवन्तीरुप वः सदेम ॥
स्वर रहित पद पाठमया । गाव: । गोऽपतिना । सचध्वम् । अयम् । व: । गोऽस्थ: । इह । पोषयिष्णु: । राय: । पोषेण । बहुला: । भवन्ती: । जीवा: । जीवन्ती: । उप । व: । सदेम ॥१४.६॥
अथर्ववेद - काण्ड » 3; सूक्त » 14; मन्त्र » 6
मन्त्र विषय - গোরক্ষোপদেশঃ
भाषार्थ -
(গাবঃ) হে গাভীসমূহ ! (ময়া গোপতিনা) আমার গোপতির সাথে (সচধ্বম্) মিলিত/একসাথে/সমবেত/সংযুক্ত থাকো। (ইহ) এখানে (অয়ম্) ইহা/এটি (পোষয়িষ্ণুঃ) পোষণকারী (বঃ) তোমাদের (গোষ্ঠঃ) গো-শালা। (রায়ঃ) ধন-সম্পদের (পোষেণ) পুষ্টি সহ (বহুলাঃ) বহু পদার্থ প্রদানকারী অথবা বৃদ্ধিকারক (ভবন্তীঃ) হয়ে এবং (জীবন্তীঃ) জীবন্ত (বঃ) তোমাকে (জীবাঃ) জীবিত আমরা (উপ) আদরপূর্বক (সদেম) প্রাপ্ত করতে থাকি ॥৬॥
भावार्थ - মনুষ্য গাভীদের সেবার মাধ্যমে দুগ্ধ, ঘৃত, কৃষি প্রভৃতির উন্নতি করে বহু কাল পর্যন্ত জীবন ধারণ করুক এবং সুখ ভোগ করতে থাকুক ॥৬॥
इस भाष्य को एडिट करें