English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 112/ मन्त्र 2
यद्वा॑ प्रवृद्ध सत्पते॒ न म॑रा॒ इति॒ मन्य॑से। उ॒तो तत्स॒त्यमित्तव॑ ॥
स्वर सहित पद पाठयत् । वा॒ । प्र॒ऽवृ॒द्ध॒ । स॒त्ऽप॒ते॒ । न । म॒रै॒ । इति॑ । मन्य॑से ॥ स॒तो इति॑ । तत् । स॒त्यम् । इत् । तव॑ ॥११२.२॥
स्वर रहित मन्त्र
यद्वा प्रवृद्ध सत्पते न मरा इति मन्यसे। उतो तत्सत्यमित्तव ॥
स्वर रहित पद पाठयत् । वा । प्रऽवृद्ध । सत्ऽपते । न । मरै । इति । मन्यसे ॥ सतो इति । तत् । सत्यम् । इत् । तव ॥११२.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 112; मन्त्र » 2
भाषार्थ -
(প্রবৃদ্ধ) হে পুরাণ পুরুষ বা সদ্গুণ বর্ধিত! (সৎপতে) হে সত্যরক্ষক! (যদ্ বা) জ্ঞানী লোকেদের দ্বারা যে আপনি (মন্যসে) মান্য হন যে, আপনি (ন মরা) অমর, (উত উ তৎ) তা তো (তব) আপনার বিষয়ে (সত্যম্ ইৎ) সত্যই।