English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 115/ मन्त्र 2
अ॒हं प्र॒त्नेन॒ मन्म॑ना॒ गिरः॑ शुम्भामि कण्व॒वत्। येनेन्द्रः॒ शुष्म॒मिद्द॒धे ॥
स्वर सहित पद पाठअ॒हम् । प्र॒त्नेन॑ । मन्म॑ना । गिर॑: । शु॒म्भा॒मि॒ । क॒ण्व॒ऽवत् ॥ येन॑ । इन्द्र॑: । शुष्म॑म् । इत् । द॒धे ॥११५.२॥
स्वर रहित मन्त्र
अहं प्रत्नेन मन्मना गिरः शुम्भामि कण्ववत्। येनेन्द्रः शुष्ममिद्दधे ॥
स्वर रहित पद पाठअहम् । प्रत्नेन । मन्मना । गिर: । शुम्भामि । कण्वऽवत् ॥ येन । इन्द्र: । शुष्मम् । इत् । दधे ॥११५.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 115; मन्त्र » 2
भाषार्थ -
(অহম্) আমি (প্রত্নেন) অনাদিকাল থেকে প্রাপ্ত (মন্মনা) মননীয় বৈদিক-মন্ত্র-সমূহ দ্বারা, স্তোত্র দ্বারা, (গিরঃ) নিজের বাণী-সমূহের (শুম্ভামি) শোভা বর্ধন/বর্ধিত করি, (কণ্ববৎ) যেমন অন্য মেধাবী ব্যক্তি নিজের বাণী শোভা বৃদ্ধি করে। (যেন) যে মননীয় বৈদিক মন্ত্রসমূহ দ্বারা (ইন্দ্রঃ) জীবাত্মা, (শুষ্মম্) পাপ-শোষক বল (দধে) নিজের মধ্যে ধারণ করে।
- [কণ্ব=মেধাবী (নিঘং০ ৩.১৫)।]
इस भाष्य को एडिट करें