English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 124/ मन्त्र 6
प्र॒त्यञ्च॑म॒र्कम॑नय॒ञ्छची॑भि॒रादित्स्व॒धामि॑षि॒रां पर्य॑पश्यन्। अ॒या वाजं॑ दे॒वहि॑तं सनेम॒ मदे॑म श॒तहि॑माः सु॒वीराः॑ ॥
स्वर सहित पद पाठप्र॒त्यञ्च॑म् । अ॒र्कम् । अ॒न॒य॒न् । शची॑भि: । आत । इत् । स्व॒धाम् । इ॒षि॒राम् । परि॑ । अ॒प॒श्य॒न् ॥ अ॒या । वाज॑म् । दे॒वऽहि॑तम् । स॒ने॒म॒ । मदे॑म । श॒तऽहि॑मा: । सु॒ऽवीरा॑: ॥१२४.६॥
स्वर रहित मन्त्र
प्रत्यञ्चमर्कमनयञ्छचीभिरादित्स्वधामिषिरां पर्यपश्यन्। अया वाजं देवहितं सनेम मदेम शतहिमाः सुवीराः ॥
स्वर रहित पद पाठप्रत्यञ्चम् । अर्कम् । अनयन् । शचीभि: । आत । इत् । स्वधाम् । इषिराम् । परि । अपश्यन् ॥ अया । वाजम् । देवऽहितम् । सनेम । मदेम । शतऽहिमा: । सुऽवीरा: ॥१२४.६॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 124; मन्त्र » 6
भाषार्थ -
(প্রত্যঞ্চম্) প্রত্যেক পদার্থের মধ্যে ব্যাপ্ত, (অর্কম্) অর্চনীয় পরমেশ্বরকে, উপাসক (শচীভিঃ) নিজ স্তুতি, কর্ম তথা প্রজ্ঞা দ্বারা, (অনয়ন্) স্বাভিমুখ করে নেয় (আৎ ইৎ) তদনন্তরই (ইষিরাম্) অভীষ্ট (স্বধাম্) মোক্ষ-রূপী স্বাদু অন্ন (পর্যপশ্যন্) লাভ করে। (অয়া) এই রীতি দ্বারা (দেবহিতম্) পরমেশ্বর-দেব দ্বারা প্রদত্ত (বাজম্) বল, (সনেম) আমরা প্রাপ্ত করি, এবং (সুবীরাঃ) শ্রেষ্ঠসন্তানসম্পন্ন আমরা (শতহিমাঃ) শত বর্ষ পর্যন্ত (মদেম) প্রসন্ন থাকি।