English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 128/ मन्त्र 6
सूक्त -
देवता - प्रजापतिरिन्द्रो वा
छन्दः - भुरिगनुष्टुप्
सूक्तम् - कुन्ताप सूक्त
योऽना॒क्ताक्षो॑ अनभ्य॒क्तो अम॑णि॒वो अहि॑र॒ण्यवः॑। अब्र॑ह्मा॒ ब्रह्म॑णः पु॒त्रस्तो॒ता कल्पे॑षु सं॒मिता॑ ॥
स्वर सहित पद पाठय: । अना॒क्ता॑क्ष: । अनभ्य॒क्त: । अम॑णि॒व: । अहि॑र॒ण्यव॑: ॥ अब्र॑ह्मा॒ । ब्रह्म॑ण: । पु॒त्र: । तो॒ता । कल्पे॑षु । सं॒मिता ॥१२८.६॥
स्वर रहित मन्त्र
योऽनाक्ताक्षो अनभ्यक्तो अमणिवो अहिरण्यवः। अब्रह्मा ब्रह्मणः पुत्रस्तोता कल्पेषु संमिता ॥
स्वर रहित पद पाठय: । अनाक्ताक्ष: । अनभ्यक्त: । अमणिव: । अहिरण्यव: ॥ अब्रह्मा । ब्रह्मण: । पुत्र: । तोता । कल्पेषु । संमिता ॥१२८.६॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 128; मन्त्र » 6
भाषार्थ -
(যঃ) যে (অনাক্তাক্ষঃ) নিজের চোখে পবিত্রতার অঞ্জন লেপন করেনি, (অনভ্যক্তঃ) এবং যে অভিব্যক্ত অর্থাৎ স্পষ্ট এবং স্বচ্ছ হৃদয়সম্পন্ন নয়, (ব্রহ্মণঃ) তথা চার বেদের জ্ঞাতার (পুত্রঃ) পুত্র যে (অব্রহ্মা) ব্রহ্মা হয়নি, (তা উ তা) সেই/তাঁরা সবাই (অমণিবঃ অহিরণ্যবঃ) মণি তথা সুবর্ণাদির দানের পাত্র নয় (কল্পেষু) কল্প-কল্পান্তরে এঁরা সবাই (সংমিতা) এক সমান মান্য হয়েছে।