पदार्थः -
(विचक्षणः) सर्वद्रष्टा (सोमः) परमेश्वरः (यः सुक्रतुः) शुभकर्मा, (कविः) जगद्रूपस्य दृश्यकाव्यस्य वेदरूपस्य श्रव्यकाव्यस्य च कर्ता वर्तते, सः (दिवः) द्योतमानस्य जीवात्मनः (नाभा) नाभौ, केन्द्रभूते प्राणे। [अत्र ‘सुपां सुलुक्०’ अ० ७।१।३९ इति सप्तम्या डाऽऽदेशः।] किञ्च (अव्याः वारे) अवेः प्रकृतेः बालवद् विद्यमाने प्रकृत्या आविर्भूते व्यक्ते जगतीत्यर्थः, (महीयते) महिमानं प्राप्नोति। [महीङ् पूजायाम्, कण्ड्वादिः। अवि॒र्वै नाम॑ दे॒वत॒र्तेना॑स्ते॒ परी॑वृता। तस्या॑ रू॒पेणे॒मे वृ॒क्षा हरि॑ता॒ हरि॑तस्रजः ॥ अथ० १०।८।३१ इति प्रामाण्याद् अविशब्दस्य प्रकृतिवाचकत्वम्] ॥४॥

भावार्थः - जडचेतनात्मके सर्वस्मिन्नपि जगत्यन्तर्यामितया विद्यमानः सर्वज्ञः सर्वकर्मा जगदीश्वरः सर्वत्र कीर्तिं लभते ॥४॥

इस भाष्य को एडिट करें