टिप्पणीः - ३−(प्रोष्ठेशयाः) उषिकुषिगर्त्तिभ्यस्थन्। उ० २।४। इति उष दाहे-थन्। इति ओष्ठः। एङि पररूपम्। पा० ६।१।९४। अत्र वार्त्तिकम्। ओत्वोष्ठयोः समासे वा। इति पररूपम्। अधिकरणे शेतेः। पा० ३।२।१५। इति प्रोष्ठे+शीङ् शयने-अच्। शयवासवासिष्वकालात्। पा० ६।३।१८। इति सप्तम्या अलुक्। प्रोष्ठे अतिशयेन प्रौढे गृहे प्राङ्गणे वा शयानाः (तल्पेशयाः) खष्पशिल्पशष्प०। उ० ३।२८। इति तल प्रतिष्ठायाम्-प प्रत्ययः। शेषे पूर्ववत् सिद्धिः। खट्वासु शयानाः। (नारीः) नार्यः। (वह्यशीवरीः) वह्यं करणम्। पा० ३।१।१०२। इति वह प्रापणे-यत्। अन्येभ्योऽपि दृश्यन्ते। पा० ३।२।७५। इति वह्य+शीङ्-क्वनिप्। वनो र च। पा० ४।१।७। इति ङीब्रेफौ। वा छन्दसि। पा० ६।१।१०१। इति जसि पूर्वसवर्णदीर्घः। वह्ये वहनसाधने आन्दोलिकादौ शयनस्वभावाः (पुण्यगन्धयः) पूञो यण् णुग्घ्रस्वश्च। उ० ५।१५। इति पूञ् शोधे-यत्, णुक् च। सर्वधातुभ्य इन्। उ० ४।११८। इति गन्ध गतिहिंसायाचनेषु-इन्। पुण्यं पवित्रं गन्धिगमनं यासां ताः पवित्रगतयः। अन्यद् गतम् ॥

इस भाष्य को एडिट करें