Loading...
अथर्ववेद > काण्ड 20 > सूक्त 14

काण्ड के आधार पर मन्त्र चुनें

  • अथर्ववेद का मुख्य पृष्ठ
  • अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 14/ मन्त्र 2
    सूक्त - सौभरिः देवता - इन्द्रः छन्दः - प्रगाथः सूक्तम् - सूक्त-१४

    उप॑ त्वा॒ कर्म॑न्नू॒तये॒ स नो॒ युवो॒ग्रश्च॑क्राम॒ यो धृ॒षत्। त्वामिद्ध्य॑वि॒तारं॑ ववृ॒महे॒ सखा॑य इन्द्र सान॒सिम् ॥

    स्वर सहित पद पाठ

    उप॑ । त्वा॒ । कर्म॑न् । ऊ॒तये॑ । स: । न॒: । युवा॑ । उ॒ग्र: । च॒क्रा॒म॒: । य: । धृ॒षत् ॥ त्वाम् । इत् । हि । अ॒वि॒तार॑म् । व॒वृ॒महे॑ । सखा॑य: । इ॒न्द्र॒ । सा॒न॒सिम् ॥१४.२॥


    स्वर रहित मन्त्र

    उप त्वा कर्मन्नूतये स नो युवोग्रश्चक्राम यो धृषत्। त्वामिद्ध्यवितारं ववृमहे सखाय इन्द्र सानसिम् ॥

    स्वर रहित पद पाठ

    उप । त्वा । कर्मन् । ऊतये । स: । न: । युवा । उग्र: । चक्राम: । य: । धृषत् ॥ त्वाम् । इत् । हि । अवितारम् । ववृमहे । सखाय: । इन्द्र । सानसिम् ॥१४.२॥

    अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 14; मन्त्र » 2

    भावार्थ -
    हे राजन् ! प्रभो ! (नः) हम में से (यः) जो (धृपत्) शत्रुओं को धर्षण करने में समर्थ और (उग्रः) अति बलवान् (युवा) सदा जवान, वीर्यवान् है (सः) वह तू है। हम लोग (त्वा) तुझको ही (कर्मन्) प्रत्येक कर्म में (ऊतये) अपनी रक्षा के लिये (त्वा उप) तेरे ही शरण जाते हैं। हम सब (सखायः) मित्र, परस्पर समान आख्यान या नाम रूप वाले, परस्पर के स्नेही पुरुष हे (इन्द्र) राजन् ! सेनापते ! (सानसिम्) सबको सब प्रकार के ऐश्वर्य, पदाधिकार और भूमि आदि का विभाग करने वाले (त्वाम् इत्) तुझको ही अपना (अवितारम्) रक्षक (ववृमहे) स्वीकार करते हैं।

    ऋषि | देवता | छन्द | स्वर - सौम्नीर्ऋषिः। इन्द्रो देवता। प्रगाथः। चतुर्ऋचं सूक्तम्॥

    इस भाष्य को एडिट करें
    Top