English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 1/ सूक्त 31/ मन्त्र 4
सूक्त - ब्रह्मा
देवता - आशापाला वास्तोष्पतयः
छन्दः - परानुष्टुप्त्रिष्टुप्
सूक्तम् - पाशविमोचन सूक्त
स्व॒स्ति मा॒त्र उ॒त पि॒त्रे नो॑ अस्तु स्व॒स्ति गोभ्यो॒ जग॑ते॒ पुरु॑षेभ्यः। विश्व॑म्सुभू॒तम्सु॑वि॒दत्रं॑ नो अस्तु॒ ज्योगे॒व दृ॑शेम॒ सूर्य॑म् ॥
स्वर सहित पद पाठस्व॒स्ति । मा॒त्रे । उ॒त । पि॒त्रे । न॒: । अ॒स्तु॒ । स्व॒स्ति । गोभ्य॑: । जग॑ते । पुरु॑षेभ्य: । विश्व॑म् । सु॒ऽभू॒तम् । सु॒ऽवि॒दत्र॑म् । न॒: । अ॒स्तु॒ । ज्योक् । ए॒व । दृ॒शे॒म॒ । सूर्य॑म् ॥
स्वर रहित मन्त्र
स्वस्ति मात्र उत पित्रे नो अस्तु स्वस्ति गोभ्यो जगते पुरुषेभ्यः। विश्वम्सुभूतम्सुविदत्रं नो अस्तु ज्योगेव दृशेम सूर्यम् ॥
स्वर रहित पद पाठस्वस्ति । मात्रे । उत । पित्रे । न: । अस्तु । स्वस्ति । गोभ्य: । जगते । पुरुषेभ्य: । विश्वम् । सुऽभूतम् । सुऽविदत्रम् । न: । अस्तु । ज्योक् । एव । दृशेम । सूर्यम् ॥
अथर्ववेद - काण्ड » 1; सूक्त » 31; मन्त्र » 4
পদার্থ -
স্বস্তি মাত্র উত পিত্রে নো অস্তু স্বস্তি গোম্যো জগতে পুরুষেভ্যঃ ৷
বিশ্বং সুভূতং সুবিদত্রং নো অস্তু জ্যোগেব দৃশেম সূর্য়ম্ ।।৭১।।
(অথর্ব ১।৩১।৪)
পদার্থঃ (নঃ) আমাদের (মাত্রে) মাতার (উত পিত্রে) আর পিতার (স্বস্তি অস্তু) কল্যাণ হোক। (গোম্যঃ) গোজাতির এবং (পুরুষেভ্যঃ) মানবজাতির আর (জগতে) জগতের (স্বস্তি) কল্যাণ হোক। (বিশ্বম্) সকল (সুভূতম্) উত্তম ঐশ্বর্য আর (সুবিদত্রম্) উত্তম জ্ঞান (নঃ অস্তু) আমাদের হোক (জ্যোক্) যেন বহু কাল পর্যন্ত (সূর্য়ম্ এব দৃশেম) আমরা সূর্যকে দেখতে থাকি।
ভাবার্থ -
ভাবার্থঃ যে শ্রেষ্ঠ পুরুষ নিজের মা বাবা ও আত্মীয় কুটুম্বদের ও অন্য মাননীয় পুরুষদের সৎকার করেন, আর গো ইত্যাদি পশু থেকে সকল জীবের তথা সংসারের সাথে উপকার করেষ, সেই পরিশ্রমী ব্যক্তিই উত্তম ধন, উত্তম জ্ঞান ও উত্তম কুল লাভ করেন আর সূর্যের ন্যায় তেজস্বী হয়ে দীর্ঘায়ু প্রাপ্ত হন ।।৭১।।
इस भाष्य को एडिट करें