टिप्पणी : १−अस्मिन्। उपासके, मयि, इत्यर्थः। म० ४। वसु। शॄस्वृस्निहित्रप्यसि०। उ० १।१०। इति वस आच्छादने, निवासे दीप्तौ च-उप्रत्ययः। निवासयितृ प्रकाशमानं वा धनम्। वसवः। पूर्ववत्, वस-उ। श्वसोवसीयश्श्रेयसः। पा० ५।४।८०। अत्र वसुशब्दः प्रशस्तवाची। प्राणिनां वासयितारः, प्रकाशमानाः। प्रशस्ता देवाः, इन्द्रादयो मन्त्रोक्ताः। धारयन्तु। धृञ् धारणे चुरादिः। स्थापयन्तु। इन्द्रः। १।२।३। परमेश्वरः। सूर्यः। पूषा। श्वन्नुक्षन्पूषन्०। उ० १।१५९। इति पुष पुष्टौ, पूष वृद्धौ−कनिन् प्रत्ययान्तो निपात्यते। पुष्यति पूषति वा वर्धते धान्यादिभिः, पोषयति वान्नैः प्रजाः। पृथिवीनाम्−निघ० १।१। वरुणः। १।३।३। वृणोति व्रियते वाऽसौ वरुणः। वृष्टिजलम्। मेघः। मित्रः। १।३।२। डुमिञ् प्रक्षेपणे-क्त्र। वायुः। अहरभिमानी देवः−इति सायणः। अग्निः। १।६।२। और्वजाठरवैद्युतादिरूपः प्रकाशः। वह्निः। इमम्। उपासकम्। आदित्याः। अघ्न्यादयश्च। उ० ४।११२। इति आङ्+डुदाञ् दाने, वा दीपी दीप्तौ-यक्। निपातितः। यद्वा। दित्यदित्यादित्यपत्युत्तरपदाण्ण्यः। पा० ४।१।८५। इति अदिति-ण्य-प्रत्ययः, अपत्यार्थे। अदितिः=पृथिवी−निघ० १।१। वाक्-निघ० १।११। अदितिरदीना देवमाता−निरु० ४।२२। अथास्य [आदित्यस्य] कर्म रसादानं रश्मिभिश्च रसधारणं यच्च किंचित् प्रबल्हितमादित्यकमैव तच्चन्द्रमसा वायुना संवत्सरेणेति संस्तवः। निरु० ७।११। आदातारः, ग्रहीतारो गुणानाम्। प्रकाशमानाः। भूमिपुत्राः, देशहितैषिणः। सरस्वतीपुत्राः, विद्वांसः। सूर्यवत् तेजस्विनः। देवाः। १।४।३। दिवु व्यवहारे-अच्। व्यवहारिणः। प्रकाशमानाः। उत्-तरस्मिन्। उत्कृष्टे। ज्योतिषि। द्युतेरिसिन्नादेश्च जः। उ० २।११०। इति द्युत दीप्तौ−इसिन्, दस्य जः। तेजसि, प्रकाशे। धारयन्तु। स्थापयन्तु ॥