अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 128/ मन्त्र 3
सूक्त -
देवता - प्रजापतिरिन्द्रो वा
छन्दः - निचृदनुष्टुप्
सूक्तम् - कुन्ताप सूक्त
यद्भ॒द्रस्य॒ पुरु॑षस्य पु॒त्रो भ॑वति दाधृ॒षिः। तद्वि॒प्रो अब्र॑वीदु॒ तद्ग॑न्ध॒र्वः काम्यं॒ वचः॑ ॥
स्वर सहित पद पाठयत् । भ॒द्रस्य॒ । पुरु॑षस्य । पु॒त्र: । भ॑वति । दाधृ॒षि: ॥ तत् । वि॒प्र: । अब्र॑वीत् । ऊं॒ इति॑ । तत् । ग॑न्ध॒र्व: । काम्य॒म् । वच॑: ॥१२८.३॥
स्वर रहित मन्त्र
यद्भद्रस्य पुरुषस्य पुत्रो भवति दाधृषिः। तद्विप्रो अब्रवीदु तद्गन्धर्वः काम्यं वचः ॥
स्वर रहित पद पाठयत् । भद्रस्य । पुरुषस्य । पुत्र: । भवति । दाधृषि: ॥ तत् । विप्र: । अब्रवीत् । ऊं इति । तत् । गन्धर्व: । काम्यम् । वच: ॥१२८.३॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 128; मन्त्र » 3
भाषार्थ -
(भद्रस्य) कल्याणकारी और दूसरों को सुख पहुँचानेवाले (पुरुषस्य) पुरुष का (पुत्रः) पुत्र, (दाधृषिः) पापों का धर्षण करनेवाला (भवति) होता है (यत्) जो यह (काम्यं वचः) सुन्दर कथन है, (तत्) उसे (विप्रः) मेधावी पुरुष भी, (अब्रवीत् उ) निश्चयपूर्वक कहते हैं, और (तत्) उसे, (गन्धर्वः) वेदवाणी के विद्वान् भी कहते हैं।
टिप्पणी -
[गन्धर्वः=गो=वाक्+धृ (धारणे)।]