English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 110/ मन्त्र 2
सूक्त - श्रुतकक्षः सुकक्षो वा
देवता - इन्द्रः
छन्दः - गायत्री
सूक्तम् - सूक्त-११०
यस्मि॒न्विश्वा॒ अधि॒ श्रियो॒ रण॑न्ति स॒प्त सं॒सदः॑। इन्द्रं॑ सु॒ते ह॑वामहे ॥
स्वर सहित पद पाठयस्मि॑न् । विश्वा॑: । अधि॑ । श्रिय॑: । रण॑न्ति । स॒प्त । स॒म्ऽसद॑: ॥ इन्द्र॑म् । सु॒ते । ह॒वा॒म॒हे॒ ॥११०.२॥
स्वर रहित मन्त्र
यस्मिन्विश्वा अधि श्रियो रणन्ति सप्त संसदः। इन्द्रं सुते हवामहे ॥
स्वर रहित पद पाठयस्मिन् । विश्वा: । अधि । श्रिय: । रणन्ति । सप्त । सम्ऽसद: ॥ इन्द्रम् । सुते । हवामहे ॥११०.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 110; मन्त्र » 2
मन्त्र विषय - বিদ্বৎকর্তব্যোপদেশঃ
भाषार्थ -
(যস্মিন্) যার [পুরুষের] মধ্যে (সপ্ত) সাতটি (সংসদঃ) পরস্পর স্থিতিশীল [অর্থাৎ ত্বক, নেত্র, কান, জিহ্বা, বাক্, মন এবং বুদ্ধি] (বিশ্বাঃ) সকল (শ্রিয়ঃ) সম্পত্তি (অধি) অধিকারপূর্বক (রণন্তি) প্রাপ্ত করে, (ইন্দ্রম্) সেই ইন্দ্রকে [মহাপ্রতাপী মনুষ্যকে] (সুতে) নিষ্পাদিত তত্ত্বরসে (হবামহে) আমরা আহ্বান করি ॥২॥
भावार्थ - যে মনুষ্য ইন্দ্রিয়কে বশবর্তী করে সমস্ত সম্পত্তি লাভ করে, সে সকলের সম্মাননীয়/মাননীয় হোক ॥২॥ যজুর্বেদ ৩৪॥৫ এ আছে−(সপ্ত ঋষয়ঃ প্রতিহিতাঃ শরীরে) সাত ঋষি [অর্থাৎ ত্বক, নেত্র, কান, জিহ্বা, বাক্, মন এবং বুদ্ধি] শরীরে স্থিত ॥
इस भाष्य को एडिट करें