English
Sidebar
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 58/ मन्त्र 2
अन॑र्शरातिं वसु॒दामुप॑ स्तुहि भ॒द्रा इन्द्र॑स्य रा॒तयः॑। सो अ॑स्य॒ कामं॑ विध॒तो न रो॑षति॒ मनो॑ दा॒नाय॑ चो॒दय॑न् ॥
स्वर सहित पद पाठअन॑र्शऽरातिम् । व॒सु॒ऽदााम् । उप॑ । स्तु॒हि॒ । भ॒द्रा: । इन्द्र॑स्य । रा॒तय॑: ॥ स: । अ॒स्य॒ । काम॑म् । वि॒ध॒त: । न । रो॒ष॒ति॒ । मन॑: । दा॒नाय॑ । चो॒दय॑न् ॥५८.२॥
स्वर रहित मन्त्र
अनर्शरातिं वसुदामुप स्तुहि भद्रा इन्द्रस्य रातयः। सो अस्य कामं विधतो न रोषति मनो दानाय चोदयन् ॥
स्वर रहित पद पाठअनर्शऽरातिम् । वसुऽदााम् । उप । स्तुहि । भद्रा: । इन्द्रस्य । रातय: ॥ स: । अस्य । कामम् । विधत: । न । रोषति । मन: । दानाय । चोदयन् ॥५८.२॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 58; मन्त्र » 2
मन्त्र विषय - ঈশ্বরবিষয়োপদেশঃ
भाषार्थ -
[হে মনুষ্য !] (অনর্শরাতিম্) নির্দোষ দানশীল, (বসুদাম্) ধন প্রদাতার [পরমাত্মার] (উপ) আদরপূর্বক (স্তুহি) স্তুতি করো, (ইন্দ্রস্য) সেই ইন্দ্রের [পরম ঐশ্বর্যবান্ পরমেশ্বরের] (রাতয়ঃ) দান (ভদ্রাঃ) কল্যাণকারী। (সঃ) তিনি [পরমাত্মা] (বিধতঃ) সেবকের (মনঃ) মনকে (দানায়) দানের জন্য (চোদয়ন্) প্রেরিত করে (অস্য) তাঁর (কামম্) ইচ্ছাকে (ন) না (রোষতি) নষ্ট করেন ॥২॥
भावार्थ - মনুষ্য পরমাত্মার অক্ষয় ভাণ্ডার হতে অনন্ত দান প্রাপ্ত করে তা সদা মানুষের উপকারে ব্যবহার করুক ॥২॥
इस भाष्य को एडिट करें