English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 67/ मन्त्र 7
यमु॒ पूर्व॒महु॑वे॒ तमि॒दं हु॑वे॒ सेदु॒ हव्यो॑ द॒दिर्यो नाम॒ पत्य॑ते। अ॑ध्व॒र्युभिः॒ प्रस्थि॑तं सो॒म्यं मधु॑ पो॒त्रात्सोमं॑ द्रविणोदः॒ पिब॑ ऋ॒तुभिः॑ ॥
स्वर सहित पद पाठयम् । ऊं॒ इति॑ । पूर्व॑म् । अहु॑वे । तम । इ॒दम् । हु॒वे॒ । स: । इत् । ऊं॒ इति॑ । हव्य॑: । द॒दि: । य: । नाम॑ । पत्य॑ते ॥ अ॒ध्व॒र्युभि॑: । प्रऽस्थि॑तम् । सो॒म्यम् । मधु॑ । पो॒त्रात् । सोम॑म् । द्र॒वि॒ण॒:ऽद॒: । पिब॑ । ऋ॒तुऽभि॑: ॥६७.७॥
स्वर रहित मन्त्र
यमु पूर्वमहुवे तमिदं हुवे सेदु हव्यो ददिर्यो नाम पत्यते। अध्वर्युभिः प्रस्थितं सोम्यं मधु पोत्रात्सोमं द्रविणोदः पिब ऋतुभिः ॥
स्वर रहित पद पाठयम् । ऊं इति । पूर्वम् । अहुवे । तम । इदम् । हुवे । स: । इत् । ऊं इति । हव्य: । ददि: । य: । नाम । पत्यते ॥ अध्वर्युभि: । प्रऽस्थितम् । सोम्यम् । मधु । पोत्रात् । सोमम् । द्रविण:ऽद: । पिब । ऋतुऽभि: ॥६७.७॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 67; मन्त्र » 7
मन्त्र विषय - মনুষ্যকর্তব্যোপদেশঃ
भाषार्थ -
(যম্) যে [পরাক্রমী] কে (উ) ই (পূর্বম্) পূর্বে (অহুবে) আমি গ্রহণ গ্রহণ করেছিলাম, (তম্) সেই [পুরুষ] কে (ইদম্) এখন (হুবে) আমি গ্রহণ করছি, (সঃ ইৎ) তিনিই (উ) নিশ্চতরূপে (হব্যঃ) গ্রহণযোগ্য/বরণযোগ্য, (যঃ) যিনি (দদিঃ) দাতা (নাম) নামে খ্যাত [হয়ে] (পত্যতে) স্বামী হন। (দ্রবিণোদঃ) হে ধন দাতা (পোত্রাৎ) পবিত্র ব্যবহার দ্বারা (অধ্বর্যুভিঃ) অহিংসক পুরুষদের দ্বারা (প্রস্থিতম্) উপস্থাপিত (সোম্যম্) ঐশ্বর্যের জন্য হিতকারী (মধু) নিশ্চিত জ্ঞানকে এবং (সোমম্) সোম [তত্ত্বরস]কে (ঋতুভিঃ) ঋতু-সমূহের সাথে (পিব) পান করো॥৭॥
भावार्थ - বিদ্বান্ পুরুষ সুপরীক্ষিত গুণী পরাক্রমী মনুষ্যকে সদা উত্তম ব্যবহারের জন্য নিযুক্ত করুক ॥৭॥
इस भाष्य को एडिट करें