English
अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 135/ मन्त्र 4
सूक्त -
देवता - प्रजापतिरिन्द्रश्च
छन्दः - आर्ष्युष्णिक्
सूक्तम् - कुन्ताप सूक्त
वीमे दे॒वा अ॑क्रंस॒ताध्व॒र्यो क्षि॒प्रं प्र॒चर॑। सु॑स॒त्यमिद्गवा॑म॒स्यसि॑ प्रखु॒दसि॑ ॥
स्वर सहित पद पाठवि । इ॑मे । दे॒वा: । अ॑क्रंस॒त । अध्व॒र्यो । क्षि॒प्रम् । प्र॒चर॑ ॥ सु॒स॒त्यम् । इत् । गवा॑म् । अ॒सि । असि॑ । प्रखु॒दसि॑ ॥१३५.४॥
स्वर रहित मन्त्र
वीमे देवा अक्रंसताध्वर्यो क्षिप्रं प्रचर। सुसत्यमिद्गवामस्यसि प्रखुदसि ॥
स्वर रहित पद पाठवि । इमे । देवा: । अक्रंसत । अध्वर्यो । क्षिप्रम् । प्रचर ॥ सुसत्यम् । इत् । गवाम् । असि । असि । प्रखुदसि ॥१३५.४॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 135; मन्त्र » 4
भाषार्थ -
(ইমে) এই (দেবাঃ) সূর্য চন্দ্র পৃথিব্যাদি দিব্য লোক-লোকান্তর, (বি অক্রংসত) নিজ-নিজ বিবিধ মার্গে গমন করছে, (অধ্বর্যো) হে উপাসনা-যজ্ঞের রচয়িতা উপাসক! তুমিও (ক্ষিপ্রম্) শীঘ্র উপাসনা-যজ্ঞে (প্রচর) প্রগতি করো। হে পরমেশ্বর (গবাম্) গতিশীল লোক-লোকান্তরে আপনি (ইদ্) হন (সুসত্যম্) বস্তুতঃ সত্য-স্বরূপ (অসি) হন, ত্রৈকালিক সত্তাবান, (অসি) সৎস্বরূপ হন, (প্রখুদসি=প্রখুর্দসি) আপনিই জগতে বিশিষ্ট ক্রীড়া লীলা করছেন। [খুর্দ=ক্রীডায়াম্।]