अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 34/ मन्त्र 18
यः सु॑न्व॒ते पच॑ते दु॒ध्र आ चि॒द्वाजं॒ दर्द॑र्षि॒ स किला॑सि स॒त्यः। व॒यं त॑ इन्द्र वि॒श्वह॑ प्रि॒यासः॑ सु॒वीरा॑सो वि॒दथ॒मा व॑देम ॥
स्वर सहित पद पाठय: । सु॒न्व॒ते । पच॑ते । दु॒ध्र: । आ । चि॒त् । वाज॑म् । दर्द॑र्षि । स: । किल॑ । अ॒सि॒ । स॒त्य: ॥ व॒यम् । ते॒ । इ॒न्द्र॒ । वि॒श्वह॑ । प्रि॒यास॑: । सु॒ऽवीरा॑स: । वि॒दथ॑म् । आ । व॒दे॒म॒ ॥३४.१८॥
स्वर रहित मन्त्र
यः सुन्वते पचते दुध्र आ चिद्वाजं दर्दर्षि स किलासि सत्यः। वयं त इन्द्र विश्वह प्रियासः सुवीरासो विदथमा वदेम ॥
स्वर रहित पद पाठय: । सुन्वते । पचते । दुध्र: । आ । चित् । वाजम् । दर्दर्षि । स: । किल । असि । सत्य: ॥ वयम् । ते । इन्द्र । विश्वह । प्रियास: । सुऽवीरास: । विदथम् । आ । वदेम ॥३४.१८॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 34; मन्त्र » 18
भाषार्थ -
হে পরমেশ্বর! (যঃ) যে আপনি, (সুন্বতে) ভক্তিরস নিষ্পাদন করছে তাঁর জন্য, (পচতে) যে ভক্তিরস পরিপক্ব করছে তাঁর জন্য, (দুধ্রে) যে নিজ ব্রতে দুর্ধর তাঁর জন্য, (বাজম্) বল এবং শক্তি (আ দর্দষি) আদর পূর্বক প্রদান করেন, (সঃ) সেই আপনি (কিল) নিশ্চিতরূপে (সত্যঃ অসি) সত্যস্বরূপ। (ইন্দ্র) হে পরমেশ্বর! (বিশ্বহ) হে বিশ্বব্যাপী! (বয়ম্) আমরা (তে) আপনার (প্রিয়াসঃ) প্রিয় হয়ে থাকি। এবং (সুবীরাসঃ) ধর্মকার্যে সুবীর হয়ে (বিদথম্) আপনার জ্ঞান (আ বদেম) সর্বত্র করতে থাকি। [বিশ্বহ=বিশ্ব+হাঙ্ (গতৌ, সম্বুদ্ধৌ)।]