अथर्ववेद - काण्ड 20/ सूक्त 57/ मन्त्र 9
इन्द्र॑श्च मृ॒डया॑ति नो॒ न नः॑ प॒श्चाद॒घं न॑शत्। भ॒द्रं भ॑वाति नः पु॒रः ॥
स्वर सहित पद पाठइन्द्र॑: । च॒ । मृलया॑ति । न॒: । न । न॒: । प॒श्चात् । अ॒घम् । न॒श॒त् ॥ भ॒द्रम् । भ॒वा॒ति॒ । न॒: । पु॒र: ॥५७.९॥
स्वर रहित मन्त्र
इन्द्रश्च मृडयाति नो न नः पश्चादघं नशत्। भद्रं भवाति नः पुरः ॥
स्वर रहित पद पाठइन्द्र: । च । मृलयाति । न: । न । न: । पश्चात् । अघम् । नशत् ॥ भद्रम् । भवाति । न: । पुर: ॥५७.९॥
अथर्ववेद - काण्ड » 20; सूक्त » 57; मन्त्र » 9
भाषार्थ -
(চ) এবং (ইন্দ্রঃ) পরমেশ্বরই (নঃ) আমাদের (মৃল়য়াতি) সুখ-সামগ্রী প্রদান করেন। উনার কৃপায় (নঃ) আমাদের (পশ্চাৎ) পশ্চাতেও/অজান্তেও (অঘম্) পাপ (ন নশৎ) না প্রাপ্ত হয়। এবং উনার কৃপায় (নঃ) আমাদের (পুরাঃ) সামনে সদা (ভদ্রং ভবাতি) সুখ এবং কল্যাণ বিরাজ করে, অর্থাৎ আমাদের দৃষ্টিতে সদা সুখ এবং কল্যাণের মার্গ থাকে।